στοιχειωμένη ματωμένα βράδια, αξημέρωτα, η ζωή χωρίς εσένα...!
σκισμένα χείλη περιμένοντας σε, να ποτιστούν απο την κάθε σου υπόσταση..!
κορμί ακίνητο.....τρεμάμενο απο κρύο και απουσία..κατακρεουργημένο απο θεριά,
προηγουμενης και επόμενης ζωής που γεμάτα πείσμα καιρό τώρα,
ΣΕ ΘΕΛΟΥΝ ΕΔΩ...!!!
φωνάζουν, τρυπούν τα αυτιά μου, θυμώνουν και γω θάβομαι
κάτω απο στοίβες φιλιών ξεχασμένα, παρήγορων!!!
μάτια σκοτεινά...άχρηστα αν δεν γεμίζουν απο την εικόνα σου, λατρεμένε μου...!
ψίχες δαχτύλων καμένες απο αγγίγματα πυρωμένα ,
σε καρτερούσαν χρόνια, ΕΔΩ.......!!!
κείνο το μυαλό το διαλυμένο....τούτη η ψυχή η βασανισμένη..
το κορμί που στέκει... ακόμα άδεια είναι όλα,..
κενά, διαθέσιμα και διατεθειμένα
για να μπορείς με άνεση να κάνεις τη βόλτα σου
κάθ' όποτε νογάς πως είναι αναγκαίο, έτσι... για να μην εκλείψεις....!
για να είσαι ΕΔΩ..!
Lilith
Aπουσία
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι τόσο απελπισμένο το κάλεσμα για να
δημιουργήσει την παρουσία!
Όμορφα λόγια που λειτουργούν μαγικά στην ψυχή :)
Καλησπέρα Levina μου....
Διαγραφήτι άλλο απο απελπισία μπορεί να δημιουργήσει μια άδικη απουσία.....!!!!
φιλί!