δεν μπορώ να πω πολλά για κείνον....συγκλονίζομαι απο τη γραφή του, θαυμάζω τη σκέψη του...εκτιμώ την δύναμη της "θρασύτητας" των πράξεων του...! μακάρι να μπορούσα κι εγω......!!!!
...Μικρός Παίς...
Άπλωσε τα δίχτυα της ματιάς του στο κενό του τοίχου απέναντι.. έκατσε σταυροπόδι κι έγυρε μπροστά. Το σώμα του κατελήφθη από ένα ψύχος που μεμιας ακινητοποίησε τις εικόνες που είχαν πάρει μορφή και χορό έστηναν μέσα του τόσο καιρό.
Εφόσον αδυνατεί να την ακολουθήσει στην επιστροφή της στην ανώμαλη επιφάνεια των πραγμάτων, θα αντιστρέψει τους κανόνες και θα φέρει τα πάνω.. κυριολεκτικά κάτω..
Τα περιφερικά νεύρα κατόπιν εντολής νεκρώνουν και κανένας πόνος δεν γίνεται αισθητός, ο νους ελεύθερος να εκτελέσει της ψυχής το πρόσταγμα.. τα μάτια χαμηλώνουν το βλέμμα τους κι έρεβος τα καλύπτει. Ποτέ ξανά θάνατος δεν κύλησε από τα υάλινα αυτά μάτια.. το ένα χέρι σχίζει τ' άλλο και τα κύματα σβήνουν την αμμουδένια καρδιά του.
Ο γαλανός Θόλος του σκοτεινιάζει και ξεκινάει να βροντάει χαμηλώνοντας επικίνδυνα και απειλώντας τη γαία κατάματα να τον κοιτάξει. Ο πορφυρός κύκλος που σχηματίζεται αποδέχεται σιωπηλά κάθε σταγόνα βροχής του.. μεγαλώνει και λίμνη γίνεται.. εκεί πλέει η μνήμη του σιγά σιγά, με άκουσμα τη φωνή της, τον έρωτα κατάρτι.. με πλώρη την ένωση των ψυχών και των σωμάτων..
Οριζόντια στο έδαφος βρίσκεται σε σπειροειδή στάση.. ένα τελευταίο έμεινε, μετά στεγνώνουν τα πάντα μέσα του.. ένα τελευταίο δάκρυ κατρακυλάει στην πορφυρή λίμνη
και μια σκέψη στέλνει ψηλά...
'Θα ξαναγεννηθώ..'
Έφυγε πρώτος αυτός μα ο αντίλαλος επιστρέφει..
'πλάι σου..'
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
.....μπήκαν σε τροχια......!!!