" Στην ουσία οι άνθρωποι που συναντήθηκαν αληθινά ποτέ δεν χάνονται....
...Η ασημένια κλωστή που τους έδεσε κάποτε με αυθεντικά αισθήματα
μπορεί να μακραίνει,να τυλίγει όλη την υδρόγειο
να προχωρά και να πηγαίνει πέρα,στον ουρανό
στην άλλη, την μετά θάνατο ζωή
αλλά ποτέ δεν θα λυθεί
εκείνος ο μοιραίος κόμπος.
...και θα μας θυμίζει
ποιοί μπορέσαμε να είμαστε, έστω και λίγες ώρες,
πού μπορέσαμε να φτάσουμε, έστω και λίγες στιγμές...
Για να συμβεί Τότε μπορούμε!
Για να συμβεί Τότε συμβαίνει!"
Μάρω Βαμβουνάκη
...Η ασημένια κλωστή που τους έδεσε κάποτε με αυθεντικά αισθήματα
μπορεί να μακραίνει,να τυλίγει όλη την υδρόγειο
να προχωρά και να πηγαίνει πέρα,στον ουρανό
στην άλλη, την μετά θάνατο ζωή
αλλά ποτέ δεν θα λυθεί
εκείνος ο μοιραίος κόμπος.
...και θα μας θυμίζει
ποιοί μπορέσαμε να είμαστε, έστω και λίγες ώρες,
πού μπορέσαμε να φτάσουμε, έστω και λίγες στιγμές...
Για να συμβεί Τότε μπορούμε!
Για να συμβεί Τότε συμβαίνει!"
Μάρω Βαμβουνάκη
Φαίνεται πως δεν γεννιόμαστε συναισθηματικά νοήμονες. Την συναισθηματική νοημοσύνη την αποκτούμε, ανοίγεται μπροστά μας μόνο μέσα από τις πράξεις μας και τις εμπειρίες των σχέσεων κάθε μορφής και πιο πολύ του έρωτα.
Ισως κάποια μελαγχολικά απόβραδα της Κυριακής να ευχόμαστε να είμασταν πιο προσεκτικοί στις επιλογές των τυχαίων συναντήσεών μας με έρωτες που έδειχναν αδιέξοδοι, ίσως να θέλαμε ποτέ να μην είχαμε ερωτευθεί εκείνους τους ανθρώπους που η σχέση μας μαζί τους έληξε άδοξα.
Σύμφωνα με κάποια προκατασκευασμένα ρομαντικά σενάρια, οι σχέσεις πρέπει να φτάνουν ως την….αιωνιότητα για να έχουν κάποιο λόγο ύπαρξης. Διαφορετικά δεν αξίζουν τον κόπο. Ομως, οι άνθρωποι που συναντούμε στη ζωή μας μπορεί να έφυγαν αλλά δεν ήλθαν τυχαία. Η συμβολή τους στην ψυχική μας ζωή τις πιο πολλές φορές έχει ανυπολόγιστη αξία καθώς μας βοήθησαν να ξεδιπλώσουμε άγνωστες και ναρκωμένες πτυχές του εαυτού μας. Αν παρατηρήσουμε καλύτερα τις καταστάσεις θα διαπιστώσουμε ότι, αν και “αποτυχημένες” κάποις ερωτικές εμπειρίες, μας οδήγησαν σε μια νέα, ανεπανάληπτη μυθοπλασία της ζωής μας , κατεδαφίζοντας πολλές από τις νωχελικές, προβλέψιμες αλλά αρκετά βαρετές βεβαιότητες.
Ισως κάποια μελαγχολικά απόβραδα της Κυριακής να ευχόμαστε να είμασταν πιο προσεκτικοί στις επιλογές των τυχαίων συναντήσεών μας με έρωτες που έδειχναν αδιέξοδοι, ίσως να θέλαμε ποτέ να μην είχαμε ερωτευθεί εκείνους τους ανθρώπους που η σχέση μας μαζί τους έληξε άδοξα.
Σύμφωνα με κάποια προκατασκευασμένα ρομαντικά σενάρια, οι σχέσεις πρέπει να φτάνουν ως την….αιωνιότητα για να έχουν κάποιο λόγο ύπαρξης. Διαφορετικά δεν αξίζουν τον κόπο. Ομως, οι άνθρωποι που συναντούμε στη ζωή μας μπορεί να έφυγαν αλλά δεν ήλθαν τυχαία. Η συμβολή τους στην ψυχική μας ζωή τις πιο πολλές φορές έχει ανυπολόγιστη αξία καθώς μας βοήθησαν να ξεδιπλώσουμε άγνωστες και ναρκωμένες πτυχές του εαυτού μας. Αν παρατηρήσουμε καλύτερα τις καταστάσεις θα διαπιστώσουμε ότι, αν και “αποτυχημένες” κάποις ερωτικές εμπειρίες, μας οδήγησαν σε μια νέα, ανεπανάληπτη μυθοπλασία της ζωής μας , κατεδαφίζοντας πολλές από τις νωχελικές, προβλέψιμες αλλά αρκετά βαρετές βεβαιότητες.
πηγή: Self Therapy
https://www.facebook.com/pages/Selftherapy/147782298610949
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
.....μπήκαν σε τροχια......!!!