ΕΓΩ.......

Η φωτογραφία μου
Καπου εκει στον κόσμο.., ΣΤΡΑΤΟΣΦΑΙΡΑ, Greece
και όπως όλοι ετσι και γω....είμαι στον κόσμο μου! Στη δική μου σφαίρα, ατμόσφαιρα και στρατόσφαιρα! Κοινώς "εχω μπεί σε τροχιά"..οχι γιατι ήθελα απαραίτητα..αλλά ίσως γιατι με βάλανε!ετσι λοιπόν καθισμένη αναπαυτικά πάνω στη μαγική μου ιπτάμενη σκουπα (γιατι εγω ναι...με "σκουπα" επελεξα να σεργιανίσω τον κόσμο) και μελετώντας ξόρκια και συνταγές με μαντζούνια για να κάνω τον "κόσμο" μου καλύτερο, σας καλωσορίζω!!!! Σημείωση μου: Για να "πουλήσεις" πνεύμα,πρέπει να το χείς!......Lilith

Παρασκευή 20 Ιουλίου 2012

Έκλεισε ενας κύκλος.....ΣΗΜΕΡΑ!

...φυσική φορά, φθορά, πραγμάτων, προσώπων, ιδιοτήτων, ονομάτων...!!! Ποτέ δεν μπορούσα να προετοιμαστώ για μια τέτοια στιγμή! Απο παιδί δυσκολευόμουν...!

Έκλεισε ενας κύκλος σήμερα για μια ιδιότητα που μετρούσε 39 χρόνια ζωής! Της δικής μου ζωής...!!

Τα ελαττώματα του ...ΑΠΕΙΡΑ...!!! οι πόνοι που προκάλεσε.....τεράστιοι...! ...τα λόγια και οι πράξεις του λεπίδες με δυνατότητα βαθιάς χάραξης!!! όμως το τι ήταν δεν το αναιρεί κανείς...

Δεν ξέρω αν θα μου λείψει το άτομο η  ότι αντιπροσώπευε!! Μάλλον το δεύτερο!!..Το λαθραίο - επιπλέον βδομαδιάτικο χαρτζιλίκι μου, το πρώτο μου ρολόι, η μαθητική ποδιά μου!! έχω πολλά να θυμάμαι.. ευτυχώς και ας με πονούν!

Εύχομαι ολόψυχα καλό ταξίδι "Αριστειδάκη" και αν βρεις τη "Βιβή" μου εκεί ψηλά....πες της ΠΟΣΟ πολύ μου λείπει....!!!




Τετάρτη 18 Ιουλίου 2012

...Ιερό σου "οτι"....Lilith

..κάθε σου λέξη, κάθε σου συναίσθημα, κάθε σου ομολογία, η ΔΙΚΗ σου εξομολόγηση, τόπος ιερός, ευλογημένος!!! Δικός μου, Δικός μας... εκεί που όποιος και ότι άλλο βαπτίζεται μόνο του "περιττό", μην αντέχοντας τα "πάντα" μας!!! 
Καθημερινό μου προσκύνημα στην πιο φιλόξενη, αυτόφωτη "σπηλιά" του σύμπαντος!! Εκεί που τρυπώνει η ψυχή σου για να μην την βρουν! 
Εγω θα' μαι εκεί.!!!!να προσκυνώ ευλαβικά κάθε φθόγγο που θα βγαίνει απο το στόμα σου, κάθε ανάσα που θα ξεβράζει το στήθος σου.....!!!Εγω θα μαι εκει...όχι σε μια γωνιά...γιατί εσυ δεν με έβαλες πότε στη γωνία!!! 
θα μαι στο κέντρο της σπηλιάς σαν ξέφρενη μαινάδα να τροφοδοτώ την φωτιά της ύπαρξης σου!!!!!γιατί εκεί με θες!!!!

ΕΚΕΙ........!!! ....


Lilith



Κυριακή 15 Ιουλίου 2012

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ, ΝΟΜΟΣ ΑΓΡΑΦΟΣ.......!!!!!






"Στον κόσμο αυτό.. υπάρχει πάντα ένα άτομο
που περιμένει ένα άλλο..
είτε στη μέση μιας ερήμου..
είτε στη μέση μιας μεγάλης πόλης...
Κι όταν οι δύο αυτοί άνθρωποι διασταυρώνονται
και οι ματιές σμίγουν...
το παρελθόν και το μέλλον χάνουν τη σημασία τους...
και το μόνο πράγμα που υπάρχει είναι εκείνη η στιγμή..
μαζί με την απίστευτη βεβαιότητα ότι τα πάντα
κάτω από τον ήλιο είναι γραμμένα από το ίδιο Χέρι..
το Χέρι που αφυπνίζει την Αγάπη..."



Paulo Coelho


"Don't you understand that everything I do, I do it for you?

 Anything that might be special in me, is you...."











Σάββατο 14 Ιουλίου 2012

"Αυτός που αγάπησε πολύ...."

...φράση που μου χαράχτηκε τελευταία..!όχι πως μου ήταν άγνωστο κάτι τέτοιο....!!!!μια που μερικοί ευλογημένοι απο εμάς είχαν την ευκαιρία, δυνατότητα, ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ,..... ευλογία να βιώσουν ΑΛΗΘΙΝΑ και ΑΠΟΛΥΤΑ κάτι τέτοιο...και που είναι δικό τους, ΟΛΟΔΙΚΟ τους και δεν τους το αγγίζει ΚΑΝΕΙΣ!

..φράση λοιπόν της Εκάβης προς τον Μενέλαο απο τις "Τρωάδες" του Ευριπίδη:

"ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΕ ΠΟΛΥ.......ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΑΥΕΙ Ν'ΑΓΑΠΑ"......

ΠΟΤΕ!!! 


Lilith


        









Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012

.....until OUR dying day.




Lost in the darkness, hoping for a sign.
Instead there is only silence,
can't you hear my screams?
Never stop hoping,
Need to know where you are,
but one thing is for sure,
you're always in my heart.


I'll find you somewhere.
I'll keep on trying until my dying day.
I just need to know whatever has happened,
the truth will free my soul.

Lost in the darkness, try to find your way home.
I want to embrace you and never let you go.
Almost hope you're in heaven so no one can hurt your soul.
Living in agony cause I just do not know
where you are.



Wherever you are, I won't stop searching.
Whatever it takes, I need to know.

Πέμπτη 12 Ιουλίου 2012

..απο το ημερολόγιο μιας φίλης....# 1...Lilith

"....άνοιξα τα μάτια μου με ζόρι και με πείσμα για να αντικρίσω την νεα μέρα μου. Τεμαχισμένη παραδόθηκα στα όνειρα μου χτες βράδυ. Με ψάχνω..άραγε θα σηκωθώ απο το κρεββάτι μου ολόκληρη σήμερα?? Και αν ναι, θα το καταλάβω? ή πάλι κομμάτια θα νοιώθω??? δεν το πολυσκαλίζω....με καλοπιάνω, με κανακεύω και αργά σαν κούγκαρ φτάνω στην κουζίνα με διάθεση άγρια να κατασπαράξω εναν κουβά καφέ. 

Αργία σήμερα...η μήπως απεργία...! δεν θυμάμαι...!αργώ απο τις μέρες μου ή απεργώ??? απορία "ψάλτου" βήξ..!! "τσιγαράκι" ??...μου προσφέρει ειρωνικά η απορία μου...!! "με βλέπει κανεις??" σκέφτομαι..και αφού κοιτώ μια ματιά γύρω και το πεδίο είναι καθαρό, ανάβω το τσιγαράκι της ημέρας μου. Φυσώ τον καπνό και ξεφυσώ μινοράκια, ξεβράζουν σκέψεις και απορίες οι ανάσες μου.

Παίρνω την μεγάλη απόφαση να δροσίσω το κορμί μου, να ξεπλύνω την νύχτα απο πάνω μου ελπίζοντας πως η μέρα τούτη θα ξαπλώσει πάνω μου δροσερά και θα με βοηθήσει να τη δω αλλιώς. 
Μαγικές ιδιότητες έχει το νερό! χωρίς βιασύνη και χωρίς καμία συνοπτική διαδικασία απολαμβάνω την "κάθαρση"..προσδοκώντας βαθιά μέσα μου, μια λύτρωση! ναι αυτήν...την δική μου!

ήρθε η ώρα να κοιτάξω το πρόσωπο μου στον καθρέφτη, μα διστάζω! πιστεύω πως θα τρομάξω...! όχι, δεν μιλά η Γεωργία Βασιλειάδου....απλά δεν ξέρω αν θα με αναγνωρίσω η όχι! παει καιρός βλέπεις που δεν "είμαι εγω", εδώ γύρω! δεν κατοικώ καν στο κορμί μου, άλλα στο δικό σου. Εκεί που με άφησες να αιωρούμαι την τελευταία φορά...! η μήπως εγώ έμεινα μόνη μου εκεί??? αυτή μου η μνήμη μου ..μανία που την έχει με την ανορεξία...!!!

όμως με βλέπω...! βλέπω τα μακριά μου μαλλιά να βρέχουν τους ώμους μου, να χαϊδεύουν την πλάτη και το στήθος μου. Είμαι εγώ....!..εγώ..που σε έκανα να νοιώσεις ότι λες πως ένοιωσες..γιατί εγώ μπορούσα να το κάνω ! και το έκανα και για τους δυο μας! Με βρίσκω όμορφη για αυτό! Μου χαμογελώ και αρχίζω να υπερηφανεύομαι για μένα. Γιατί αυτό αξίζω. Όχι γιατί το λέω εγώ....! Γιατί το είπαν και το λένε πολλοί γύρω μου, γιατί το' χες πει και συ παλιά, όταν ήσουν αλλιώς, μην κοιτάς που τώρα θες να το ξεχάσεις...! Ας είναι...θα ζήσω και με αυτό, όπως με πολλά άλλα! 

Άδειασα, με άδειασες, άλλα σε άφησα να το κάνεις γιατί εγώ ΜΠΟΡΩ να ξαναγεμίσω. Όπως γέμισα και σένα........όπως μετάγγισα ζωή, έρωτα, αγάπη, πόθο στην ύπαρξη σου. Θυμάσαι??...μα και βέβαια θυμάσαι....πως θα μπορούσες να ξεχάσεις άλλωστε τον δότη σου??? δεν μπορείς γιατί κατά βάθος ΔΕΝ ΘΕΣ.....!!!!"

Lilith


Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012

Ατελείωτες βόλτες.....ΠΑΝΕΜΟΡΦΕΣ, ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ανακαλύψεις...No3


βόλτες με φεγγάρι η  χωρίς, σουλάτσο δω και κει...!!!!  τι απόλαυση να συναντάς, να ανακαλύπτεις τέτοιες μαγικές καταθέσεις στην τράπεζα της ψυχής και του μυαλού. 

Καταπληκτική γραφή, έντονη διάθεση, πάθος, απόλυτα συναισθήματα στάζουν απο κάθε πρόταση της. Ρουφώ λαίμαργα κάθε της λέξη περιμένοντας με αγωνία την επόμενη που θα ξαπλώσει απαλά μέσα στην ψυχή μου. Που θα διεγείρει το μυαλό μου και που θα αναστατώσει τα συναίσθηματα μου γιατι εκεί μέσα βλέπω εμένα. 

Θα δείτε πολλά γραμμένα της εδω μέσα μια που είχα την τιμή να μου δώσει την άδεια της. Παραθέτω όμως το καλυτερο για μένα.. αυτό που με σάρωσε ...!!!

Άννα Τσεκούρα, φίλοι μου....η απολαυση δική σας, η υπόκλιση δική μου..(θα καταλάβετε γιατί)

http://sparagmoi.blogspot.gr/

Όπως θα πίνεις από το κρυστάλλινο ποτήρι
του στήθους μου, να μην ξεχάσεις,
να θηλάσεις το τελευταίο απόσταγμα αλήθειας,
το συναίσθημα που σου ξύπνησα....

" Ακου, κουράστηκα να γράφω για να με διαβάζεις και να χαίρεσαι εκ του μακρόθεν. Κο υράστηκα να υποκρίνομαι πως δεν με νοιάζεις. Κουράστηκα να υποκρίνομαι πως ξέρω πως με ξέχασες.

Ούτε με ξέχασες ούτε θα με ξεχάσεις ποτέ!

Εσύ το έχεις καταλάβει καλά, το ξέρω. Καιρός να μου το ψιθυρίσεις για να το κατανοήσω και εγώ. Αλλα στο λαιμό... χαμηλά... εκει που μου έδωσες το τελευταίο σου φιλι, πριν με σκοτώσεις...

Θυμάσαι;
Εκεί που όταν με μύρισες, αποφάσισες πως θα κανεις
τις σάρκες μου δικές σου, όλες, ματωμένες, σφραγισμένες
απο τα εγκαύματα των δισταγμών σου...

Θα σου πω ένα μυστικό... Ο λαιμός μου ακόμη προσδοκά μια
δαγκωνιά σου... Την καρωτίδα σημάδεψε! Να κοκκινίσει το
σκουριασμένο σου όνειρο...

Θυμάσαι; "

Μα φυσικά και θυμάσαι... και ακόμη θηλάζεις...


 


Δευτέρα 9 Ιουλίου 2012

.....ενα τραγουδι....δικό μου........ΟΛΟΔΙΚΟ ΜΟΥ...


VINCERO, PERDERO..

Nei sogni che facevo da bambino
vivevo la mia vita come un re,
avevo giorni pieni di sole,
non c'era mai dolore.

Vincero, perdero
la mia vita vivro,
io da solo dovro camminare.
Vincero, perdero
la mia strada faro,
giochero la partita della vita.

Ho avuto brevi attimi di gioia,
momenti interminabili di noia,
ho avuto giorni pieni di sole,
io so cos'e il dolore...

Vincero, perdero
la mia vita vivro,
io da solo sapro continuare.
Vincero, perdero
la mia strada ora so,
ma da solo giochero la partita della mia vita.

Un re, io certo non saro,
eppure io vivro...

Vincero, perdero
luci ed ombre io avro,
ma da solo dovro continuare.
Vincero, perdero
la mia vita sara
come un viaggio lontano da fare.

Vincero, perdero
la mia vita vivro,
io da solo dovro camminare.
Vincero, perdero
la mia strada ora so...
Vincero, perdero
la partita giochero...
Vincero, perdero
ma da solo...

----
ENGLISH TRANSLATION

I Will Win, I Will Lose

In the dreams I dreamed as a child
I lived my life as a king
My days were filled with sunshine
And there was never any pain

I will win, I will lose
I will live my life
I will have to make my way on my own
I will win, I will lose
I will create my own path
I will play the game of life

I've had brief moments of joy
Endless moments of boredom
I've had days full of sunshine
I know what pain is...

I will win, I will lose
I will live my life
I will know how to continue on my own
I will win, I will lose
Now I know my path
But I'll play the game of life on my own

A king, I will certainly not be
And yet, I'll live...

I will win, I will lose
I will have light and shadow
But alone I'll have to go on
I will win, I will lose
My life will be
like a long journey to make

I will win, I will lose
I will live my life
I will have to make my way on my own
I will win, I will lose
Now I know my path...
I will win, I will lose
I will play the game...
I will win, I will lose
But alone...

Πέμπτη 5 Ιουλίου 2012

ΜΠΑ, ΤΙΠΟΤΑ.......by ΜΑΛΒΙΝΑ......(ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ)!!!

Τα σχόλια και οι παρατηρήσεις δικές σας...:


"-Ποιά χωρίζει σήμερα, γυναίκα; ρώτησε η μικρή
-Μια εξαισίως ανόητη. Αρχετυπικό μοντέλο. Απ’ αυτές που, παρά να διαλύσουν το γάμο τους, προτιμούν να διαλύονται οι ίδιες. Είκοσι χρόνια παντρεμένη. Επέμενε. Ασυνεννοησία, πλήξη, ανευθυνότητα, καθολική ανυπαρξία του άλλου, απιστίες – όλα ήταν ψιλοπράγματα. Μαρτύριο της σταγόνας – αυτό το τόσο άρρηκτα συνδεδεμένο με την τρέχουσα συζυγική ζωή- αυτή και πάλι έμενε. Την έκανε σκουπίδι, του έβρισκε βορβορώδη άλλοθι: κακή παιδική ηλικία, γολγοθάς του στρατού, η επιθετικότητα που εισπράττει από το προϊστάμενο και την εξαπολύει κι αυτός με τη σειρά του σαν αγέλη αγριόσκυλων πάνω στον πλησιέστερο άνθρωπο…
 Όλη της η θέση ζωής ήταν ένα διαρκές: "Σ’ ευχαριστώ που με θεωρείς τον πιο κοντινό σου άνθρωπο, ξαμόλυσε και άλλα αγριόσκυλα εναντίον μου".

…Αν πέσει πάνω σε μπερδεμένο, σε ανασφαλή, σε αναποφάσιστο, σε ασταθή, σε άντρα με ιδιότητες που μόνο ως γυναικείες είναι ανεκτές μέχρι χαριτωμένες, την έβαψε.
Θα τον επινοήσει ως αρχετυπικό.
Μεταθέτει το μοντέλο του αρχετυπικού πάνω στο εύρημά της, αρνούμενη να συλλάβει πως αυτός σφαδάζει κάτω από το βάρος της επιταγής…

Η δεινοσαυρική πλέον ευφυία της (εγκέφαλος σε μέγεθος μήλου) της απαγορεύει ακόμα και να σκεφτεί πως η τρυφερότητα, η ευγένεια, η καλοσύνη είναι ανθρώπινες ιδιότητες, που μερίδιό τους της αναλογεί. Αν αυτός την κακομεταχειρίζεται, την ταπεινώνει, την εξοντώνει ηθικά, δεν παίζει ρόλο. Αυτή η γυναίκα δεν είναι απλώς δυστυχισμένη και καταπιεσμένη, είναι ένας προδότης του αγώνα της ανθρώπινης επιβίωσης. Το μεγαλύτερο προνόμιό της είναι το δικαίωμα στην αυτογελοιοποίηση…

Είμαι ευτυχισμένη όσο μου λέει πως με αγαπάει και ας μη μου το δείχνει.
Είμαι ευτυχισμένη όσο δεν πηγαίνει με άλλες.
Είμαι ευτυχισμένη όσο δεν το ξέρω.
Είμαι ευτυχισμένη όσο δεν με αφήνει.
Είμαι ευτυχισμένη όσο κάθε δεκαπέντε μέρες μου αφιερώνει μία ώρα.
Είμαι ευτυχισμένη όσο δεν με δέρνει.
Είμαι ευτυχισμένη όσο οι μώλωπές μου είναι ασήμαντοι.
Όσο δε μου βγάζει με το μαχαίρι τα μάτια, ωραία.
Όσο δεν το στρίβει κιόλας το μαχαίρι, αξίζει ακόμα να είμαι παντρεμένη μαζί του.

Η κλίμακα της Σούζαν Μπρέγκερ, κουκλίτσα μου…
Αρχέτυπο γυναίκα.

…Ο αρχετυπικός άντρας είναι ευτυχώς έτσι φτιαγμένος, ώστε η γυναίκα να είναι μόνο ένα επεισόδιο στη ζωή του.
Ποτέ όλη του η ζωή: αρχές, υπαρξιακό, αναγνώριση, φιλία, ποδόσφαιρο, γυναίκα.
Έτσι πάει.
Γι’ αυτό και είναι ο μόνος τύπος που δεν μας κρατάει κακία…"

Μαλβίνα Κάραλη .....η Θεά!






Τρίτη 3 Ιουλίου 2012

Αναμονή επαλήθευσης........






Σε αναμονή επαλήθευσης της διαίσθησης μου για άλλη μια φορά.... ! "Ήρθε ο καιρός" μου ψιθυρίζει στο αυτί . "Τώρα είναι η ώρα" λεει και με σκουντάει με τον αγκώνα της...!!!! και γω τινάζομαι λες και ξυπνάω απο λήθαργο. Και νοιώθω αλλιώς, διαφορετικά....!!!!

Σε αναμονή λοιπόν.......!

Lilith

Δευτέρα 2 Ιουλίου 2012

Ένα χρόνο πριν....σαν σήμερα......





Ένα χρόνο πριν.....σαν σήμερα μολις είχε τελειώσει το πρωτο μου μαγικό ταξίδι....Αυτό που έκανα με ενα "τρελό" λεωφορείο που λεγόταν "Πόθος". Τα δρομολόγια του και οι στάσεις του ΣΗΜΑΔΕΨΑΝ τη ζωη και το είναι .....ΓΙΑ ΕΚΑΤΟ ΖΩΕΣ ΑΚΟΜΑ!!!

Lilith




Κυριακή 1 Ιουλίου 2012

close some doors today.....Paulo Coehlo...and more



“close some doors today. not because of pride, incapacity or arrogance, 
but simply because they lead you nowhere”

Paulo Coelho


I was burnt by the sun
said good bye to the sea
when I saw you were losing
your love for me

Your eyes told the tale
of a wound that's still raw
as I watched you renouncing
any hope of a cure


How can I be bitter that it's over
after all I've got myself to blame
the sun dissolves to Winter now it's over
I'm lost amongst the shadows that remain

Then your words rang out strong
at once broken but clear
and I heard you dismissing
any last trace of fear
I was burnt by the sun
tried in vain not to cry
since I knew all the answers
tell me why I ask why

How can I be bitter that it's over
after all I've got myself to blame
the sun dissolves to Winter now it's over
I'm lost amongst the shadows that remain

Now the swing in your step
makes me tremble with hurt
when I see how you blossom
I feel lost and inert

I've been burnt by the sun
in my prozak coccoon
just can't pick up the pieces
of my life without you
just can't pick up the pieces
of my life without you