..απο το ημερολόγιο μιας φίλης....# 1...Lilith

"....άνοιξα τα μάτια μου με ζόρι και με πείσμα για να αντικρίσω την νεα μέρα μου. Τεμαχισμένη παραδόθηκα στα όνειρα μου χτες βράδυ. Με ψάχνω..άραγε θα σηκωθώ απο το κρεββάτι μου ολόκληρη σήμερα?? Και αν ναι, θα το καταλάβω? ή πάλι κομμάτια θα νοιώθω??? δεν το πολυσκαλίζω....με καλοπιάνω, με κανακεύω και αργά σαν κούγκαρ φτάνω στην κουζίνα με διάθεση άγρια να κατασπαράξω εναν κουβά καφέ. 

Αργία σήμερα...η μήπως απεργία...! δεν θυμάμαι...!αργώ απο τις μέρες μου ή απεργώ??? απορία "ψάλτου" βήξ..!! "τσιγαράκι" ??...μου προσφέρει ειρωνικά η απορία μου...!! "με βλέπει κανεις??" σκέφτομαι..και αφού κοιτώ μια ματιά γύρω και το πεδίο είναι καθαρό, ανάβω το τσιγαράκι της ημέρας μου. Φυσώ τον καπνό και ξεφυσώ μινοράκια, ξεβράζουν σκέψεις και απορίες οι ανάσες μου.

Παίρνω την μεγάλη απόφαση να δροσίσω το κορμί μου, να ξεπλύνω την νύχτα απο πάνω μου ελπίζοντας πως η μέρα τούτη θα ξαπλώσει πάνω μου δροσερά και θα με βοηθήσει να τη δω αλλιώς. 

Μαγικές ιδιότητες έχει το νερό! χωρίς βιασύνη και χωρίς καμία συνοπτική διαδικασία απολαμβάνω την "κάθαρση"..προσδοκώντας βαθιά μέσα μου, μια λύτρωση! ναι αυτήν...την δική μου!

ήρθε η ώρα να κοιτάξω το πρόσωπο μου στον καθρέφτη, μα διστάζω! πιστεύω πως θα τρομάξω...! όχι, δεν μιλά η Γεωργία Βασιλειάδου....απλά δεν ξέρω αν θα με αναγνωρίσω η όχι! παει καιρός βλέπεις που δεν "είμαι εγω", εδώ γύρω! δεν κατοικώ καν στο κορμί μου, άλλα στο δικό σου. Εκεί που με άφησες να αιωρούμαι την τελευταία φορά...! η μήπως εγώ έμεινα μόνη μου εκεί??? αυτή μου η μνήμη μου ..μανία που την έχει με την ανορεξία...!!!

όμως με βλέπω...! βλέπω τα μακριά μου μαλλιά να βρέχουν τους ώμους μου, να χαϊδεύουν την πλάτη και το στήθος μου. Είμαι εγώ....!..εγώ..που σε έκανα να νοιώσεις ότι λες πως ένοιωσες..γιατί εγώ μπορούσα να το κάνω ! και το έκανα και για τους δυο μας! Με βρίσκω όμορφη για αυτό! Μου χαμογελώ και αρχίζω να υπερηφανεύομαι για μένα. Γιατί αυτό αξίζω. Όχι γιατί το λέω εγώ....! Γιατί το είπαν και το λένε πολλοί γύρω μου, γιατί το' χες πει και συ παλιά, όταν ήσουν αλλιώς, μην κοιτάς που τώρα θες να το ξεχάσεις...! Ας είναι...θα ζήσω και με αυτό, όπως με πολλά άλλα! 

Άδειασα, με άδειασες, άλλα σε άφησα να το κάνεις γιατί εγώ ΜΠΟΡΩ να ξαναγεμίσω. Όπως γέμισα και σένα........όπως μετάγγισα ζωή, έρωτα, αγάπη, πόθο στην ύπαρξη σου. Θυμάσαι??...μα και βέβαια θυμάσαι....πως θα μπορούσες να ξεχάσεις άλλωστε τον δότη σου??? δεν μπορείς γιατί κατά βάθος ΔΕΝ ΘΕΣ.....!!!!"

Lilith