Δεν
ήταν σίγουρη αν ήταν ο φόβος της αγάπης που έρχεται ή ο φόβος μιας
αγάπης που θα χαθεί άδικα, αυτό που έσφιξε την καρδιά της...
Δεν είχε περιθώρια για άλλη απώλεια...ούτε αποθέματα ψυχής.
Απ την άλλη όμως...ήταν νέα κι όμορφη...ποθητή ακόμη, κι ας μην ήθελε να το παραδεχτεί.
Λες κι οι μνήμες θα παίρναν μορφή και σχήμα να γίνουν μικρά φονικά μαχαίρια να χωθούν βαθιά στην καρδιά της μην χτυπήσει ξανά για κανέναν...
Πώς ν΄αφεθεί να πάρει το ρίσκο του πόνου…
Ήξερε καλά πως ο έρωτας είναι η μόνη σύμβαση με τον χρόνο και τον θάνατο…τόξερε από πρώτο χέρι…
Πέθανε κι αναστήθηκε από έρωτα μα τώρα φοβόταν να ξαναζήσει…
Δεν είχε περιθώρια για άλλη απώλεια...ούτε αποθέματα ψυχής.
Απ την άλλη όμως...ήταν νέα κι όμορφη...ποθητή ακόμη, κι ας μην ήθελε να το παραδεχτεί.
Λες κι οι μνήμες θα παίρναν μορφή και σχήμα να γίνουν μικρά φονικά μαχαίρια να χωθούν βαθιά στην καρδιά της μην χτυπήσει ξανά για κανέναν...
Πώς ν΄αφεθεί να πάρει το ρίσκο του πόνου…
Ήξερε καλά πως ο έρωτας είναι η μόνη σύμβαση με τον χρόνο και τον θάνατο…τόξερε από πρώτο χέρι…
Πέθανε κι αναστήθηκε από έρωτα μα τώρα φοβόταν να ξαναζήσει…
Κωνσταντίνος Θεοδούσης......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
.....μπήκαν σε τροχια......!!!