"Στιγμές"....Λίλιθ

Υπάρχουν στιγμές που κρατάς στα χέρια σου τα πάντα και ξαφνικά απομένεις με το τίποτα..

Υπάρχουν στιγμές που λες πως είσαι καλά....και ξάφνου δεν γνωρίζεις αν ταΐζεις η δηλητηριάζεις το σαράκι που τρώει την ψυχή και το κορμί σου..

Υπάρχουν άλλες που θες να αγγίξεις τον ουρανό απο ευτυχία και το μπορείς..και άλλες που τα πιο σκοτεινά υπόγεια φαντάζουν έναστρες βεράντες που δεν αντέχεις καμία θέα τους 

και καμία ομορφιά τους δεν σε σαγηνεύει..

Υπάρχουν στιγμές που αισθάνεσαι όμορφος γιατί έτσι σε βλέπουν και οι άλλοι, και εκείνες που νοιώθεις  πως η ασχήμια του κόσμου χαρακώνεται στα μάγουλα σου.

Είναι αυτές που η δύναμη ξέχειλη μοιράζεται απο το είναι σου, παντού.... και αυτές που οι κομματιασμένες μεμβράνες, οι σακατεμένοι αδένες σου δεν αντέχουν καμία λειτουργία..

Υπάρχουν και εκείνες...που θα μπορούσες με ξυπόλητα πόδια και με ελαφρύ ρούχο να τρέξεις όλους τους χειμώνες που θα έρθουν...

αλλά υπάρχουν και οι άλλες..που σαν λάβα φαίνεται η απαλή αχτίδα του ήλιου στο κορμί σου ....

Υπάρχουν στιγμές που νομίζεις πως έζησες....και αυτές που πραγματικά περάσαν απο τη ζωή σου σε μια αιωνιότητα, γιατι χαράχτηκαν μέσα σου με πυρωμένο σίδερο...

που ότι κι αν γίνει κανείς και τίποτα δεν τις αγγίζει..απλά το μόνο που μπορεί να του επιτραπεί αν είναι άξιος να κάνει... να φιλήσει τις παλιές ουλές σου στοργικά και να τις σέβεται για πάντα.

Lilith