…
…ΑΚΟΥΜΠΩ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΤΩΝ ΑΝΑΜΝΗΣΕΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΘΥΜΑΜΑΙ…
…ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΩΣ ΗΣΟΥΝ ΜΙΚΡΗ ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΕ ΚΟΙΤΟΥΣΑ ΠΟΥ ΕΠΑΙΖΕΣ…
…ΕΠΑΙΖΕΣ ΜΟΝΗ ΣΟΥ ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΟΝ ΦΟΙΝΙΚΑ ΚΑΙ ΧΟΡΕΥΕΣ…
…ΧΟΡΕΥΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΥΡΩ ΣΟΥ ΑΠΟΚΤΟΥΣΑΝ ΝΟΗΜΑ…
…ΝΟΗΜΑ ΠΟΥ ΧΑΡΑΧΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗ ΝΕΑΡΗ ΜΟΥ ΣΚΕΨΗ…
…ΣΚΕΨΗ ΠΟΥ ΚΡΑΤΗΣΑ ΣΦΙΧΤΑ ΝΑ ΜΗ ΤΗ ΣΒΗΣΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ…
…ΧΡΟΝΟΣ ΛΕΓΕΤΑΙ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΕΜΕΙΣ ΝΙΚΗΣΑΜΕ…
…ΝΙΚΗΣΑΜΕ ΤΟ ΕΓΩ ΜΑΣ ΚΑΙ ΓΙΝΑΜΕ ΕΝΑ…
…ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΡΕΠΤΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ…
…ΚΟΣΜΟΥ ΣΤΟΛΙΣΜΕΝΟΥ ΜΕ ΟΜΟΡΦΟΥΣ ΚΗΠΟΥΣ…
…ΚΗΠΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΜΙΛΟΥΣΕΣ ΤΗ ΠΡΩΤΗ ΜΑΣ ΝΥΧΤΑ…
…ΝΥΧΤΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΚΕΝΟ ΚΑΙ Τ’ ΑΣΤΡΑ…
…ΑΣΤΡΑ ΠΟΥ ΦΕΓΓΑΝΕ ΜΕΣΑ ΑΠ’ ΤΟ ΔΙΑΦΑΝΟ ΣΟΥ ΚΟΡΜΙ…
…ΚΟΡΜΙ ΠΟΥ ΣΑ ΤΡΕΛΟΣ ΛΑΤΡΕΨΑ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΝΑΟΣ…
…ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΜΟΡΦΙΑΣ…
…ΟΜΟΡΦΙΑΣ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗΣ ΣΑ ΝΑ ΗΤΑΝE ΘΕΑΣ…
…ΘΕΑΣ ΗΤΑΝ ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΑΡΕΙ Τ’ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ ΣΤΑ ΚΡΥΦΑ…
…ΚΡΥΦΑ ΜΟΥ ΟΝΕΙΡΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΦΑΝΕΡΑ…
…ΦΑΝΕΡΑ ΕΓΙΝΑΝ ΟΛΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ…
…ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΔΙΔΑΞΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ…
…ΜΟΥ ΕΔΕΙΞΕΣ ΤΗ ΘΕΪΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΡΜΙΟΥ ΣΟΥ…
…ΣΟΥ ΕΙΠΑ ΠΩΣ ΗΤΑΝ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΔΩΡΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ…
…ΖΩΗΣ ΠΟΥ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΘΕΛΗΣΕ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΡΕΙ ΜΑΚΡΙΑ…
…ΜΑΚΡΙΑ ΣΤ’ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΧΑΟΣ ΠΟΥ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΤΑΠΙΝΕΙ…
…ΚΑΤΑΠΙΝΕΙ ΖΩΗ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΙ ΑΦΗΝΕΙ ΘΛΙΨΗ…
…ΘΛΙΨΗ ΠΟΥ ΣΕ ΕΚΑΝΕ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ…
…ΔΥΝΑΤΗ ΑΡΚΕΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΕΙΣ ΠΑΛΙ ΧΑΜΟΓΕΛΟ…
…ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ…
…ΘΑΝΑΤΟ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΣΟΥ ΦΕΡΕΙ ΤΡΟΜΟ…
…ΤΡΟΜΟ ΜΕΣΑ Σ’ ΕΝΑ ΣΥΝΝΕΦΟ ΨΕΥΔΟΥΣ…
…ΨΕΥΔΟΥΣ ΠΟΥ ΔΙΕΛΥΣΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΜΟΥ…
…ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΤΟ ΝΙΚΗΣΩ ΑΛΛΑ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ…
…ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΝΑ ΜΟΥ ΑΦΑΙΡΕΣΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΣΑ ΕΙΧΑ…
…ΕΙΧΑ ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΟΤΙ ΑΓΑΠΟΥΣΑ…
…ΑΓΑΠΟΥΣΑ ΤΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΔΕΙΧΝΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ…
…ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ ΘΥΣΙΑΖΩ ΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΚΟΝΤΑ…
…ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΓΑΠΩ...
…ΑΓΑΠΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ Θ’ ΑΚΟΥΜΠΩ…
"Μικρός Παίς"!!!!
...Σ' ευχαριστώ.....!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
.....μπήκαν σε τροχια......!!!