"Οι Δαίμονες σου...εκείνοι οι φίλοι"...Lilith

 Σήμερα αναπολούσα περασμένες λέξεις....! Λόγια ...! θυμήθηκα πάλι τους Δαίμονες σου...

!! ναι..ναι...εκείνοι οι φίλοι που χουν θρονιαστεί για τα καλά στη σάλα της ψυχής σου. Που' χουν σφαλίσει τα πορτοπαράθυρα...και στρογγυλοκάθονται γύρω απο την στρογγυλή τράπεζα, πίνοντας και υψώνοντας τα ποτήρια, κραυγάζοντας για τις νίκες τους!

οι δικές σου νίκες που είναι στρατηγέ μου???

τις βλέπεις? τις μετράς? τι παράσημα καρφίτσωσες

 πάνω στο πετσί και την καρδιά σου για να τις μοστράρεις ?

για να σε δω....! κανένα παράστημα γενναίου, κανένα ύφος νικητή....

βλέπω  μόνο έναν σακατεμένο άγνωστο στρατιώτη που δεν θυμούνται καν το ονομα του..

ίσως μια ομάδα αίματος μόνο...! πολλές οι αιματοχυσίες...άλλες τόσες οι μεταγγίσεις..!

ότι και να χεις...όσο αφόρητοι κι αν είναι οι πόνοι σου...

όσο κι αν γλύφεις τις πληγές σου σαν σκυλί παραδομένο στην επιθανάτια μοίρα του...

σε οποιον "γιατρό" η μάγο  και να ζητήσεις ίαση....

αν δεν δείς τι πραγματικά κρύβεις μέσα σου, 

αν δεν το αποδεχτείς, δεν το φροντίσεις,  

και αν δεν κάνεις κάτι για αυτό....

μια ζωή θα πετάς κόπους, ώρες, γιατρικά, μαντζούνια 

και τα λεφτά σου για να εξαγοράσεις 

μια υγεία ενός εαυτού που πια δεν θα γνωρίζεις.......

{δεν θυμάμαι αν στο πα κάποτε...μα τα ψέμματα είναι πιο πικρά για κείνον που τα λεει...

το δηλητήριο το γεύεται πρώτα το στόμα που το βγάζει....γιατι πάντα εκει θα μένει...γιατί η πηγή του είναι βαθιά ριζωμένη}

Lilith