Μεγάλων "αποστάγματα", ..."τροχιές".... ....#1

Πώς αφήσαμε τις ώρες και χάθηκαν.

Προσπαθώντας απεγνωσμένα να κερδίσουμε μια θέση στην αντίληψη των άλλων.

** Οδυσσέας Ελύτης **

Όταν ακούμπαγα στο τζάμι της βροχής ήταν που αργούσες ακόμα,και όταν χτύπαγε η πόρτα μου και άνοιγα δεν ήτανε κανείς. Κάπου όμως μες στον κόσμο, .....

ήταν η καρδιά σου που χτυπούσε. Έτσι έζησα πάντοτε ...

** Τάσος Λειβαδίτης **

Νύχτα. Μονάχα τ᾿ ἄστρα. Καὶ πέρα τὸ βάθος τοῦ ὁλάνοιχτου ὁρίζοντα—

ἐκεῖ ποὺ πᾶνε οἱ ἄνθρωποι χωρὶς τὰ ὀνόματά τους.

** Τάσος Λειβαδίτης **

πρωτότυπος εἶναι ἐκεῖνος ποὺ δικάζει τὶς λέξεις

ἐκεῖνος ποὺ βάζει ποινὲς ὁλοένα στὰ δάχτυλά του

τὴν ὥρα ποὺ σέρνουν ἔρημα τὴν ἄλαλη πένα.

Δὲν ἔχει μητρότητα ὁ ἴλιγγος

δὲν ἔχει πατρότητα ἡ νύχτα.

** Νίκος Καρουζος **

Θ΄άρπαζα θα έδιωχνα θ΄ανέβαζα 

θα ποδοπατούσα θα φοβέριζα θα σκόρπιζα θα νόμιζα 

θα γκρέμιζα και σε τρείς μέρες θα ξανάκτιζα 

θα με τρέμαν οι στερήσεις. 

Γιά να μπορέσω έτσι θρασύτατα ισχυρή 

ν΄αγοράσω πιά την ανάστασή σου. 

** Κική Δημουλά **

Ξαφνικά, νιώθουμε πως ήμασταν ευτυχισμένοι, όταν ήδη χάσαμε την ευτυχία.

 ** Ν. Καζαντζάκης **

"..Καταιγίδα τώρα πέφτει πάνω μας 

το απραγματοποίητο. 

Λουζόμαστε με μελαγχολία 

καθώς ξυπνάμε 

στην ανελέητη κάψα της ανάγκης.." 

** Κική Δημουλά. **

Πού 'ναι η αγάπη που κόβει τον καιρό μονοκόμματα στα δυο και τον αποσβολώνει; 

Λόγια μονάχα και χειρονομίες. Μονότροπος μονόλογος μπροστά σ' έναν καθρέφτη 

κάτω από μια ρυτίδα. 

Σα μια στάλα μελάνι σε μαντίλι η πλήξη απλώνει. 

 ** Γιώργος Σεφέρης **