.......ΦΩΤΕΙΝΕ ΜΟΥ.....!!!!!..Lilith

….φόρεσα κατάσαρκα τη φορεσιά του ερέβους σου… έκανα δικό μου κάθε ίχνος σου! Κάθε σου εκατοστό γιομάτο με φως η καταδικασμένο σε σκοτάδι. Λάτρεψα, πίστεψα. Φίλησα τα χέρια που κατέκτησαν το κορμί και την ψυχή μου! Που πόρθησαν  το είναι μου! Που ακούμπησαν στο στήθος μου  ζητώντας να κατακτήσουν πικρές ανασαιμιές , να τις περιμαζέψουν και να τις φροντίσουν, να τις κανακέψουν, να τους τάξουν «χρυσάφια» για να μην εμφανιστούν ξανά!

 Λάτρεψα  τα μάτια που κοίταξαν μέσα στους διαδρόμους του μυαλού μου! Που ένοιωσα τον θαυμασμό τους σε όλο μου το εύρος! Που μου έδωσαν λόγο και αιτία να προσπαθώ, να προχωρώ, να συγχωρώ!!!

Τι ήταν αυτό που τα πήρε όλα αυτά ακόμα προσπαθώ να μάθω!!!...  δεν μπορώ να αρνηθώ  την ύπαρξη τους….. πως θα μπορούσα άλλωστε!! Ποιος αρνείται ότι απόλυτα έχει ζήσει??? Δεν μπορεί….. δεν αξίζει!! Δεν  θέλει!

Πένθησα, φόρεσα μαύρο ράσο στην ψυχή μου! Και ότι χαμένο θεωρώ πάλι γυρνά τις νύχτες και με χλευάζει χωρίς να θέλω…! τ’αξίζω??? μπορεί…! στέκει ολόρθο και μου απλώνει το χέρι ζητώντας μου χορό παγανιστικό! Συμμετοχή σε γλέντι μαγικό για να μ’ αφήσει αποδεκατισμένη πια, όχι από γλυκιά κούραση σε τρελό ξεφάντωμα, αλλά με σκισμένες σάρκες από τα νύχια του, πληγές  από δόντια  ακονισμένα με απελπισία και ειρωνεία. Τι πόνος αβάσταχτος… μα πιο πολύς ο πόνος της απουσίας σου ..μια απουσία που κάνει θόρυβο λες και περπατά με ξυλοπόδαρα σε παγωμένο πλακόστρωτο σοκάκι που μυρίζει αλκοόλ! 

Χαιρετώ σε λοιπόν μια που φεύγεις…. !θα χεις λόγο! … ανεπαρκείς οι λόγοι και οι αιτίες …και αδύναμες για να σε κάνουν να μείνεις τριγύρω….! Να σε κρατήσουν κοντά μου! Δεν μένει όποιος δεν θέλει!!! Τι να σου τάξω??? ‘όμως ανούσιο…! Ευχή μόνο μπορώ…. βουτώντας στις γιομάτες φως στιγμές μας να σου δώσω!!!!!  Καλή στράτα να χεις φωτεινέ μου!!!!

Lilith