"Η Άνοιξη ζει αλλού"

Σε μια αγκαλιά που έμοιαζε ανακωχή παράτησε τις αρματωσιές της.
Σε δυο μάτια κρέμασε τη φαρέτρα και παράτησε τα βέλη.
Σε δυο χέρια άφησε την ψυχή της μήπως και ξαποστάσει.
Σε δυο χείλη άδειασε τις ανάσες της με την ελπίδα να ανασάνει σαν να γεννήθηκε απο την αρχή.
Σε ενα στέρνο ξάπλωσε για να ακούσει μια καρδιά να χτυπά μαζί με τη δική της, την ίδια στιγμή.
Σε δυο λαγόνια κλείδωσε το κόκκινο για την υπόλοιπη ζωή της.
Ευχή κάθε ξημέρωμα έκανε να ανθίζει μέσα της όλος ο κόσμος σαν ξυπνάει δίπλα του.
Ξέχασε όμως πως τίποτα ξερό δεν ανθίζει,
τίποτα στέρφο δεν μπορεί να γίνει γόνιμο,
πως κάποιοι κόσμοι μαραίνονται πριν καν ανθίσουν..
και πως η Άνοιξη ζει αλλού.

Lilith