"Αγαπημένε μου" by Virginia Woolf

Βολτάριζα πάλι, έψαχνα, σκάλιζα και επειδή εχω μπει στη διαδικασία να την μάθω την αναζήτησα λίγο παραπάνω...! Δεν μπορείς ευκολα να μη φοβηθείς τη Βιρτζίνια Γουλφ, γιατι είναι αυτή που σκαλίζει τις καλά σκεπασμένες μύχιες σκέψεις σου. Εκείνη που τρυπάει το μυαλό σου, που βγάζει την ψυχή σου στο μεϊντάνι και σε εκθέτει. Πουλάει τις αδυναμίες σου, νοικιάζει τα πρέπει σου, στρογγυλοκάθεται στα θέλω σου...!  Τιποτα δεν ειναι απλό...τιποτα δεν είναι  επιφανειακό...τίποτα δεν ειναι λυμένο και τακτοποιημένο, ακόμα και όταν πιστευεις οτι είναι! μόλις την αφήσεις να κάνει την τσάρκα της στο μυαλό σου...θα καταλάβεις...

"Αγαπημένε μου

Έχω τη βεβαιότητα πως παραφρονώ ξανά.
Νιώθω ότι δεν μπορούμε να υπομείνουν κι άλλες από αυτές τις δεινές ώρες. Και δεν θα γιατρευτώ αυτή τη φορά.
Αρχίζω να ακούω φωνές, και δεν μπορώ να συγκεντρωθώ. Έτσι, κάνω αυτό που μου φαίνεται πως είναι το καλύτερο.
Μου έδωσες τη μεγαλύτερη δυνατή ευτυχία. Ήσουν με κάθε τρόπο όλα αυτά που θα μπορούσε να είναι κανείς.
Δεν πίστευα ότι δυο άνθρωποι θα μπορούσαν να είναι πιο ευτυχισμένοι, μέχρι που ήρθε αυτή η φριχτή αρρώστια.
Δεν μπορώ να την παλέψω κι άλλο.
Ξέρω ότι καταστρέφω τη ζωή σου, πως χωρίς εμένα θα μπορούσες να εργασθείς.
Και θα το κάνεις, το ξέρω.
Βλέπεις ούτε κι αυτό το γράμμα δεν μπορώ να γράψω σωστά.
Δεν μπορώ να διαβάσω.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι σου οφείλω όλη την ευτυχία της ζωής μου. Υπήρξες άκρως υπομονετικός μαζί μου και απίστευτα καλός.
Θέλω να το δηλώσω αυτό – όλοι το ξέρουν.
Αν κάποιος μπορούσε να με σώσει, θα ήσουν εσύ.
Έχω χάσει τα πάντα εκτός από τη σιγουριά της καλοσύνης σου.


Δεν πιστεύω ότι δυο άνθρωποι θα μπορούσαν να είναι πιο ευτυχισμένοι από όσο υπήρξαμε εμείς."
                                                                           - Β -

                                                                Βιρτζίνια Γουλφ
                 [η γυναίκα που δεν έζησε μία, αλλά πολλές ζωές, δοκιμάζοντας τα πάντα]