Είμαι ΣΤΗ φάση που δεν μπορώ να σκοτίζω το μυαλό μου με σοβαρά, που αρνούμαι να ασχοληθώ με οτι τοξικό, που δεν εστιάζω σε οτιδήποτε μπορεί να με φορτίσει (εκει κανω μια εξαίρεση - σε μια ειδική "φόρτιση" ;) ), που δεν βασανίζομαι με πράγματα που εστω και λίγο με δημιουργούν μια ξινίλα...!
Βρέθηκα με την παρέα μου προσφάτως...και μεταξύ αστεϊσμών και πειραγμάτων για κάτι που λαμβάνει χώρα το τελευταίο διάστημα, έπεσε στο τραπέζι το εξής ΜΕΓΑΛΟ, αιώνιο, αναπάντητο ερώτημα....
"Υπάρχει κεραυνοβόλος έρως?????"
τι ήθελα να πω την άποψη μου...μάτια σκοτείνιασαν, χαμόγελα έσβησαν, φρύδια έσμιξαν και τα θερία έπεσαν να με φάνε.....!!! καλέ μόνο που δεν με λιθοβόλησαν σας λέω! τι ξινή με είπαν, τι γεμάτη αρνητισμό, τι κυνική, τι κακίστρω......και αυτό γιατί τόλμησα να πω...πως τα μόνα που έρχονται κεραυνοβόλα είναι το εγκεφαλικό και το "κόψιμο" (κοιλιακό εννοώ).
Δεν μπορώ, εξήγησα, να διανοηθώ πως είναι να ερωτεύεσαι κεραυνοβόλα κάποιον που τον βλέπεις για πρώτη φορά..η που τον έχεις δει λίγο, πως ερωτεύεσαι κάποιον που δεν έχεις μιλήσει, δεν εχεις ακούσει τον ήχο της φωνής του το βράδυ σε ενα τηλεφώνημα, όταν δεν έχουν καρφωθεί τα μάτια σου στα δικά του άπειρες φορές με η χωρίς σημασία...απλά γιατί αποζητούσαν οι ματιές καταφύγιο. Πως γίνεται να ερωτεύεσαι κάποιον όταν έστω και δήθεν τυχαία δεν τον εχεις ακουμπήσει... Πως νιώθεις ανάλογα οταν ΠΑΝΩ απο ΟΛΑ δεν τον εχεις θαυμάσει, δεν τον εχεις γνωρίσει σαν την παλάμη σου, και τις γραμμές της που ειναι οι δρόμοι του, που τους χάραξε "κάποιος" για να περάσει απο τη ζωη σου.....! αλλο να σου αρέσει κάποιος, αλλο να τον βρίσκεις ενδιαφέρον...και άλλο, εντελώς άλλο να νιώθεις έρωτα για εκείνον. That's my point of view..! νταξει...δεν προσπαθώ να πείσω κανέναν αλλα μια που προσπαθεί η παρέα μου να με πείσει πως εχει συμβεί σε κείνους, και τώρα βλέπουν πως συμβαίνει και σε μενα, έπρεπε να πω την άποψη μου. Και εδω που τα λέμε και η δική σας θα με ενδιέφερε πολύ....
Για μένα λοιπόν κεραυνοβόλος Έρωτας ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ....και τι να λεμε,...δεν υπάρχει καν ΕΡΩΣ ΑΝΙΚΑΤΕ ΜΑΧΑΝ....μην τρελαθούμε!!! Ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα ...δεν πέθαναν απο έρωτα, απο κακή συνεννόηση πέθαναν... (ναι ναι ....τώρα είμαι και ξινή και κακίστρω)
σας στέλνω φιλι...και είμαι σε αναμονή της απόψεως σας....
Lilith
Τι λες??? Αν δεν υπάρχει έρως κεραυνοβόλος τότε τι είναι αυτό που φτερουγίζει στο στομάχι σου όταν σε κοιτάξει για πρώτη φορά ο ένας και μοναδικός???? Υπάρχει καλό μου, αντίθετα δεν υπάρχει κεραυνοβόλα αγάπη, αγάπη με την πρώτη ματιά, αγάπη που θα κρατήσει για......πάντα!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒίκυ μου, εσύ περιγράφεις την μετά έρωτος εποχή!!! Την αγάπη!!! Όταν φτάσεις να γνωρίζεις τον άλλο σαν την παλάμη σου, είναι η ίδια η παλάμη σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚεραυνοβόλος.... ίσως σε κάποιες πολύ νεαρές ηλικίες.....
Δεν είσαι ξινή ή κακίστρω, έχεις απλά περάσει σε άλλη φάση ωριμότητας (όχι ηλικιακή μην παρεξηγηθώ).... χα χα
Όταν μια μάτια, ένα απλό απλούστατο βλέμμα , σου προκαλεί σφίξιμο στο στομάχι, φτερούγισμα στην καρδιά, ανατριχίλα στο σώμα... Τότε έχεις ερωτευθεί! Όταν παύει να υπάρχει το οτιδήποτε άλλο τριγύρω παρά μόνο εκείνη ή εκείνος, τότε έχεις ερωτευθεί! Όταν όλο σου το είναι, κάθε σου κύτταρο ζητάει εκείνη ή εκείνον, τότε ναι έχεις ερωτευθεί! Όταν όλα σου τα αύριο είναι γεμάτα από εκείνη ή εκείνον, τότε σίγουρα έχεις ερωτευθεί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚ πίστεψε με είναι από τα πιο όμορφα, τα πιο δυνατά συναισθήματα!
Νιώθεις να ξεχειλίζεις από ζωή!
Ο ανεκπλήρωτος έρωτας είναι ίδια η κόλαση...