ΕΓΩ.......

Η φωτογραφία μου
Καπου εκει στον κόσμο.., ΣΤΡΑΤΟΣΦΑΙΡΑ, Greece
και όπως όλοι ετσι και γω....είμαι στον κόσμο μου! Στη δική μου σφαίρα, ατμόσφαιρα και στρατόσφαιρα! Κοινώς "εχω μπεί σε τροχιά"..οχι γιατι ήθελα απαραίτητα..αλλά ίσως γιατι με βάλανε!ετσι λοιπόν καθισμένη αναπαυτικά πάνω στη μαγική μου ιπτάμενη σκουπα (γιατι εγω ναι...με "σκουπα" επελεξα να σεργιανίσω τον κόσμο) και μελετώντας ξόρκια και συνταγές με μαντζούνια για να κάνω τον "κόσμο" μου καλύτερο, σας καλωσορίζω!!!! Σημείωση μου: Για να "πουλήσεις" πνεύμα,πρέπει να το χείς!......Lilith

Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου 2017

Ο έχων να τα κότσια ας μου διαψεύσει την διαίσθηση..



"Η πιο μεγάλη τέχνη είναι να ξέρεις να αποχωρείς την κατάλληλη στιγμή"
είπε ο τεράστιος Νίτσε και σώπασαν όλοι οι αμφιταλαντευόμενοι του κόσμου τούτου.

Τι μας κάνει  αλήθεια να  γνωρίζουμε πότε πρέπει να αποχωρήσουμε;;
Η συμπεριφορά μας, τα συναισθήματα μας, η συμπεριφορά και τα συναισθήματα του άλλου, το τέλμα, η φοβία της φθοράς, η μήπως η διαίσθηση;;;
η μπορεί και όλα αυτά μαζί!

Δεν ξέρω αν είμαι εκπρόσωπος της τέχνης της αποχώρησης την κατάλληλη στιγμή, μα σίγουρα είμαι απο αυτούς που το "τραβούν απο τα μαλλιά" το θεματάκι πριν αποχωρήσουν. Λίγο η φοβία του πόνου, λίγο η στέρηση και πολύ η φόβος του να μην αδικήσω τον άλλον, τα δικά του η τα δικά μου  συναισθήματα, με κάνουν να εξαντλώ κάθε περιθώριο πριν φύγω.

Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και κάθε φορά όλο και κάτι νεο έρχεται να προστεθεί στον κατάλογο των εμπειριών που βιώνεις με τις σχέσεις ζωής, που οτι κι αν συμβεί, οι δεσμοί τους δεν θα σταματήσουν να υπάρχουν ποτέ.

Πρόσφατα λοιπόν στη δική μου λίστα έπαιξε η περίπτωση της  διαίσθησης και του φόβου της φθοράς. Αξιόλογη σημείωση, είναι η λατρεία και ο θαυμασμός προς το πρόσωπό του.

Χωρίς κανένα ερέθισμα και υποψία αλλαγής συναισθημάτων  απο το αντικείμενο της λατρείας μου, χωρίς δηλώσεις, χωρίς αντιπαλότητες η εντάσεις.
Γνώμονας η διαίσθηση και αυτό το αίσθημα πως με ότι τον τύλιγα, ότι του έστελνα δεν τον ακουμπά πλεον, ταλανίζομαι στο να ρίψω τον κύβο η όχι.

- Φεύγω; Πιστεύω μόνο και μόνο στην διαίσθηση μου και παίρνω το καπελάκι μου και  στρίβω;;;
- Παραμένω;;; Κι αν φθαρεί οτι υπήρχε;; γιατί να το πατήσουμε σαν πατσαβούρι και να σκουπίσουμε τις λάσπες μας, το ρούχο που ξαπλώναμε τις νύχτες μας επάνω του;.
- Περιμένω;;; τι; ..το χρόνο να το επιβεβαιώσει; εκείνον να το σφραγίσει η να το διαψεύσει;;

Αν αγαπάς, λένε, δεν παραιτείσαι, δεν φεύγεις, δεν λιποτακτείς... και τι κάνεις; 
περιμένεις να λιποτακτήσει ο άλλος, να φύγει η να σε διώξει....;;;

τι κάνεις λοιπόν όταν αγαπάς και δεν υπάρχει κανείς να σου διαψεύσει τη γαμημένη σου διαίσθηση;;;;

Lilith


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

.....μπήκαν σε τροχια......!!!