Περί τέλους εποχής και κατάθλιψης, το ανάγνωσμα.

Συζητήσεις επι συζητήσεων η έστω απλές αναφορές γίνονται γύρω απο την ψυχολογία μας στο τέλος μιας εποχής. 

Μιας οποιασδήποτε εποχής, που δεν είναι απαραίτητο να είναι άμεσα συνυφασμένη με την  ημερολογιακή. 

Ωστόσο ας ξεκινήσουμε με το τέλος της ημερολογιακής εποχής και συγκεκριμένα του καλοκαιριού, αφου είναι και επίκαιρο.

Γκρίνια, μουρμούρα, μούτρα..ατάκες του τύπου "33 Αυγούστου σήμερα", "το καλοκαίρι συνεχίζεται και το φθινόπωρο", "μην ακουσω καλό χειμώνα, πέθανες", υποβόσκουσα κατάθλιψη, πολλές φορές και προγραμματισμένα καταχωρημένη στο dna μας, είναι μερικά απο τα συστατικά που κάνουν τον πρώτο μήνα του φθινοπώρου, ιδιαίτερα αντιπαθή και το καλοκαίρι μια εξιδανικευμένη περίοδο.

Σας εχω νέα λοιπόν..ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ.  Το καλοκαίρι σαφώς περιλαμβάνει ανεμελιά, απόσταση απο τα προβλήματα, ερωτισμό, σεξισμό, ξέφρενους ρυθμούς, αλκοολ, φαγητό, θάλασσα, ήλιο και πολλά άλλα, μα θα μου επιτρέψετε να πιστεύω πως είναι η πιο υποκριτική εποχή του χρόνου.

Χώνουμε το κεφάλι στην άμμο, αφού βάλουμε μάσκα σαφώς στην κούτρα μας...ετσι να ναι σίγουρο το αποτέλεσμα, και με όποιο άλλο μέσο μπορούμε, απομακρυνόμαστε οχι μόνο απο τα θέματα που μας απασχολούν αλλά σαφέστατα και απο την επίλυση η διευθέτηση τους. Τώρα θα πεταχτεί το φιλαράκι απο το μπαρ και θα μου πει :" Γιατί δεν το δικαιούμαι; ολο το χειμώνα τρώω τη φρίκη μου με τόσα προβλήματα. Θα το κάψω λοιπόν το καλοκαίρι".

Αυτό που σαφέστατα δικαιούσαι  είναι κάθε εποχή να χεις μυαλό και ψυχή, ΌΣΟ ΓΙΝΕΤΑΙ, σε μια σχετική τάξη, καθαριότητα και ηρεμία.
Να προσπαθείς για αυτό καθημερινά. Να βάζεις κάτω την πάρτη σου και να της ρίχνεις κάνα δυο εξπλέιν την ημέρα. Ετσι θα χεις λιγότερη εως καθόλου φρίκη. Να είσαι αληθινός και να προσπαθείς πρώτα για σένα. Να μιλάς με ειλικρίνεια στον καθρέφτη σου και κείνος θα στο ξεπληρώσει.

Οι εποχές είναι μέσα μας. Δεν είμαστε φυτά να φωτοσυνθέτουμε. Η συννεφιά, ο ήλιος, η αντάρα, ο αέρας είναι μέσα μας πρωτίστως. Κέρδος μας θα είναι να ταξιδεύουμε το εντός μας με όλους τους καιρούς.

Το πλήρωμα και το σκαρί, μετράει στα ταξίδια, κι ας εχει οτι καιρό γουσταρίζει.

Άλλωστε πως θα εκτιμήσεις μια λιακάδα αν δεν κάνει την παρουσία της, εμβόλιμα μια αντάρα, μια συννεφιά;

Πως θα ποτιστείς αν δεν βρέξει; Είδες ποτέ κάτι ξερό να ανθίζει; 

Πως θα φύγει η σκόνη και η καταχνιά; Πως θα δροσιστείς; Πως θα ανοίξεις πανιά να σαλπάρεις αν δεν υπάρξει αέρας;

Σταμάτα να γκρινιάζεις λοιπόν γιατί σου "παίρνουν" το καλοκαίρι. Τη δυνατότητα του να παίζεις κρυφτό σου στερούν. Να σε αντιμετωπίζεις. Να σε μαθαίνεις. Να κάνεις απολογισμούς. Να αφήνεις η να σε αφήνουν πίσω. Τίποτα άλλο.

Καλά τα κινούμενα σχέδια και ο χαβαλές, μα πάμε για σοβαρές παραγωγές τωρα...

Είναι χρήσιμο λοιπόν το "τέλος κάθε εποχής" γιατί υπάρχουν, προσφορές και εκπτώσεις.
Γιατί φεύγει ότι θέλουμε να φύγει,
κρατάμε σαν φυλαχτά αυτά που έμειναν και συνεχίζουμε.

..ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΏΝΑ..
(στα μούτρα σου...)

ακολουθεί κοινωνικό μήνυμα:
"Λευτεριά στα φουσκωτά ροζ φλαμίγκο"

Lilith