Από τις πρώτες της ταινίες που είδα σε σχεδόν εφηβική ηλικία και χαράχτηκε μέσα μου ...η μορφή της, η ερμηνεία της, το αμήχανο άλλα και ταυτόχρονα γεμάτο σιγουριά μειδίαμα της, ήταν το "Κράμερ εναντίον Κράμερ" ....αυτή όπως και άλλες της στόφας και της σειράς της είναι για μένα σχολή σε πολλά! Σαφώς και μιλώ για τη Μέριλ Στρήπ...
Πρόσφατα βρήκα μια δήλωση της..που τόσο με αντιπροσωπεύει, που θα μπορούσε να είναι και δικιά μου....σας την παραθέτω..οχι για κανέναν άλλο λόγο αλλά γιατί μπορεί να βρείτε τον εαυτό σας εκεί μέσα..(εγω τον βρήκα γιατι άλλωστε μισώ τη λέξη "υπομονή"):
"Δεν έχω πια υπομονή για κάποια πράγματα, όχι επειδή έγινα αλαζονική, αλλά επειδή έχω φτάσει σε ένα σημείο της ζωής μου όπου δεν μπορώ να χάνω χρόνο με ό,τι με δυσαρεστεί, ή με πληγώνει. Δεν έχω υπομονή για κυνισμό, για υπερβολική κριτική και για απαιτήσεις οποιασδήποτε φύσης.
Δεν έχω πια τη διάθεση να αρέσω σε όσους δεν αρέσω, να αγαπάω αυτούς που δεν με αγαπάνε και να χαμογελάω σε αυτούς που δεν μου χαμογελάνε. Δεν μπορώ να χαλαλίσω ούτε λεπτό σε αυτούς που λένε ψέματα, ή θέλουν να με χειραγωγήσουν.
Αποφάσισα ότι δεν θέλω να συνυπάρχω με οποιοδήποτε προσποιείται, υποκρίνεται, είναι ανειλικρινής ή με κολακεύει. Δεν μπορώ να ανεχθώ ούτε την επιλεκτική γνώση, ούτε την ακαδημαϊκή αλαζονεία. Δεν με ενδιαφέρει ούτε το κουτσομπολιό.
Αντιπαθώ τις αντιπαραθέσεις και τις συγκρίσεις. Πιστεύω στον κόσμο των αντιθέτων και γι’ αυτό αποφεύγω ανθρώπους με δύσκαμπτες και άτεγκτες προσωπικότητες. Στη φιλία απεχθάνομαι την έλλειψη αφοσίωσης και την προδοσία. Δεν τα πάω καλά με όσους δεν ξέρουν να πουν μια καλή κουβέντα, ή μια λέξη ενθάρρυνσης. Βαριέμαι τις υπερβολές και δεν μπορώ να αποδεχτώ αυτούς που δεν αγαπάνε τα ζώα.
Και πάνω από όλα δεν έχω υπομονή για όποιον δεν αξίζει την υπομονή μου."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
.....μπήκαν σε τροχια......!!!