"Κάθε που βραδυάζει"......

Το μυαλό μου διαρκώς κυριεύουν στίχοι απο τραγούδια!!άλλοτε ολόκληροι, άλλοτε τεμαχισμένοι! καμιά φορά μένουν λέξεις ξεφτισμένες, απομεινάρια κάποιας σκέψης, η μιας κουβέντας, ή παραπομπή κάποιου έντονου συναισθήματος που εχει βγάλει ρίζες στην ψυχή μου....!!! Κάποιους τολμώ να τους ξεστομίσω, να τους σιγοτραγουδήσω! άλλοι πάλι γλυστρούν αδιάφορα, η δαγκώνουν την ψυχή και την κάνουν να ματώνει.

Τον τελευταίο καιρό, χωρίς ιδιαίτερο λόγο, ενας συγκεκριμένος στίχος γυρίζει μέσα στο κεφάλι μου!!απο ενα τραγούδι σίγουρα αγαπημένο λόγω του ερμηνευτή (λατρεμένου Βασίλη Παπακωνσταντίνου) αλλα όμως χωρίς ιδιαίτερους δεσμούς !!

 "Και κάθε που βραδυάζει η πολιτεία μοιάζει...με ΣΙΝΕΜΑ"....!!!!

Προσπαθούσα να καταλάβω γιατί....!!σκεφτόμουν: "όμορφη η κάθε πολιτεία το βράδυ". Ντυμένη στα μαύρα με κεντημένη  φορεσιά με  χρωματιστά, έντονα, σατέν φώτα, γεμάτη σαγήνη και ερωτισμό.....!

εμένα όμως πάντα μου προκαλούσε θλίψη.

Η ψυχή μας όμως φαντάζει  και αυτή σαν πολιτεία. Έτσι λοιπόν μάλλον ήθελα και γω να ανάβω τα φώτα της δικιάς μου "πολιτείας" κάθε βράδυ, να υπάρχει κίνηση στους δρόμους της, φώτα στις πλατείες της, ερωτευμένα ζευγάρια στις γωνιές που δυσκολεύονται στον αποχωρισμό και στο φιλί της καληνύχτας! Αναστεναγμούς μοναχικούς γεμισμένους με ελπίδες και προσδοκίες, ετσι για να της δώσω κουράγιο. Κρεββάτια γεμάτα απο ζεύγη κορμιών που ριγούν σε αγγίγματα, σεντόνια μουσκεμένα απο ιδρώτα και πόθο αίωνιο. Εραστές που ξεψυχούν σε κάθε αποχωρισμό. Ηθελα να της δώσω ευκαιρία να την παρηγορήσω και να της πω πώς με τόσα φώτα με τόσο κόσμο με τόσες ιστορίες, με τόσες εντάσεις, συναισθήματα, σκέψεις και ΤΙΠΟΤΑ ΚΡΥΦΟ ΠΙΑ, έμοιαζε με ΣΙΝΕΜΑ....!! Οθόνη ξέχειλη απο μαγεία! Σενάριο απλό ΠΙΑ!!!πρωταγωνιστές ταλαντουχους!!!! με τεράστιες δόσεις κυκλοθυμισμού, πάθους, έρωτα, πόθου, πόνου, αγάπης, δοτικότητας, κυριαρχίας, πολέμου, ειρήνης, ΥΠΟΤΑΓΗΣ, φαντασίας, παραδοχής, πλήρους παράδοσης, .........

αλλά παρόλα αυτά με ΕΝΑ ευτυχισμένο τέλος!!!!

Lilith