"Ό,τι διαβαίνει χάνεται,

ό,τι περνά ξεχνιέται..."

....

Έτσι είναι...

"Tίποτα. 

Όταν σας ζητάνε αγκαλιά μολών λαβέ μωρό μου, 

μολών λαβέ να απαντάτε."

Κική Δημουλά

"Για κοίτα ρε...
για κοίτα  κάτι αναμάρτητοι που συνωστίζονται για να λιθοβολήσουν πρώτοι"
Α. Παπαδάκη

-------

Την έχουν αυτήν την τάση πολλοί - αχαρακτήριστοι - άνθρωποι.

Κάθονται σε ψεύτικο θρόνο αγιοσύνης και δικαίου με τεντωμένο δάχτυλο, αυτιά αδιάκριτα, μάτια τυφλά και ένα βόθρο που τον ονομάζουν στόμα και κρίνουν τους άλλους.

Δεν ξέρω αν σας είναι αντιληπτό (γιατί απαιτεί αντίληψη όλο αυτό) αλλά,

 το τι έχουν ή δεν έχουν κάνει,

το τι ή δεν κάνουν αλλά και 

το τι θα ή δεν θα κάνουν οι άλλοι

 αν δεν είσαστε απόλυτα εμπλεκόμενοι την ίδια στιγμή που αυτό συμβαίνει η οχι........

ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΦΟΡΑ.

Όταν θα γίνουν διορισμοί για κριτές των ζωών μας κάντε μια αίτηση,

(όχι οτι θα την εγκρίνουμε αλλά έτσι για την ιστορία).

Μέχρι τότε ξεκινήστε την κριτική στον εαυτό σας χωρίς να τον φλομώσετε στα ψέμματα .....

.....ΑΝ ΜΠΟΡΕΊΤΕ.

αν οχι BOUCHE FERMEE.

Όταν αγαπάς, δεν το κάνεις για να επισημάνεις στον άλλον κάθε στιγμή τι έχεις κάνει για αυτόν. Αγαπάς γιατι είσαι ικανός και αυτο το συναίσθημα βγαίνει απο τα σπλάχνα σου αβίαστα χωρίς ανταλλάγματα. 

Όταν αγαπάς δεν υπενθυμίζεις διαρκώς τις ενέργειες της αγάπης σου, μηδενίζοντας του άλλου για να διογκωθούν οι δικές σου. 

Οι ενέργειες σου είναι τέκνα των συναισθημάτων σου. 

Όταν αγαπάς τα αυτιά σου και τα μάτια σου, το είναι σου ολόκληρο είναι αφοσιωμένο σε αυτό που γεννιέται εντός σου και εντός του ανθρώπου του δικού σου. Κανένας και τίποτα άλλο δεν εχει οντότητα, βαρύτητα και λόγο ύπαρξης.

Όταν παλι νομίζεις , πως αγαπάς είναι τότε που κανένας και τίποτα δεν έχει σημασία εκτός απο σένα. Εσυ είσαι το κέντρο του κόσμου και οχι ο αλλος, ουτε καν οι δυο μαζί. 

Όταν αγαπάς ο εγωισμός τρυπώνει σε παγωμένα έγκατα και δεν σκαρφαλώνει σε πύρινες κορφές με μαχαίρια και ματωμένα σαγόνια απο κομμένες σάρκες.

Όταν και αν....

(Ευχαριστώ για τα λουλούδια )