Ήθελα κάτι να σου πω 

Κι ας λέω πως δεν σου μιλάω 

Μάλλον πως σε ευχαριστώ 

Νόμιζα ότι δεν σπάω 

Που μου θύμισες πως σπάω ...

"Η λύση των τοξικών σχέσεων"

Είναι συνηθισμένο να ακούς “το παλεύουμε” ή “το προσπαθούμε” όταν ρωτάς ή σου εξηγεί κάποιος την κατάσταση της ερωτικής του σχέσης. Το να παλεύεις με κάτι δεν φέρνει αποτέλεσμα, το να προσπαθείς όλη την ώρα και να δοκιμάζεις τρόπους πώς μπορεί να πετύχει η ισορροπία μεταξύ σας… επίσης.

Ακόμη δε πιο δύσκολο είναι όταν χτίζουμε μια ολόκληρη θεωρία γύρω από τις σχέσεις και γινόμαστε ειδικοί, βασισμένη πάνω στην προσπάθεια που δεν έχει φέρει επιθυμητά αποτελέσματα. Φράσεις του τύπου…. «να επισκεφτώ τον ψυχίατρό μου, να με ψάξω να δω τί φταίει και δεν λειτουργεί η σχέση, να δω τί μου καθρεπτίζει ο σύντροφός μου, να δουλέψω τον εαυτό μου γιατί μου καθρεπτίζει αυτό» κ.ο.κ. δηλώνουν άτομα που χωρίς να το θέλουν, τους αρέσει να είναι μονίμως απασχολημένα με την τοξική πλευρά της σχέσης και συνεπώς μέσα στο δράμα.

Ακόμη κι όταν υπάρχει διάθεση για πνευματική εξέλιξη, αν τα νερά της ανθρώπινης εμπειρίας είναι θολά, η σχέση παραμένει στην τοξικότητα, την οποία οικειοποιούμαστε άθελά μας ως μια φυσιολογική εξέλιξη.

Όταν η πνευματική εξέλιξη των συντρόφων είναι το άστρο που φωτίζει το μονοπάτι τους, η σχέση μετατρέπεται στην συμπόρευση δύο παράλληλων κόσμων, όχι στην ένωση δύο κόσμων. Δύο διαφορετικοί κόσμοι δεν μπορούν ποτέ να ενωθούν χωρίς προβλήματα και η επιλογή της ένωσης και όχι της συμπόρευσης είναι μια ανθρώπινη επιθυμία. Το να είμαστε χωρίς επιθυμίες και στόχους είναι η πραγματική ευδαιμονία. Ο κόσμος σου, ο δικός μου… ομορφαίνεις τον κόσμο μου κι εγώ τον δικό σου… και πάμε μαζί γιατί απολαμβάνουμε ο ένας την ολότητα του άλλου… και βοηθάμε ο ένας τον άλλον… και αγαπάμε βαθιά ο ένας τον άλλον… και μοιραζόμαστε τρυφερότητα, συμπόνια και μια όμορφη καθημερινότητα με τις ευκολίες και τις δυσκολίες της. Η γαλήνη και η ηρεμία που έχουμε στον κόσμο μας, βοηθά αυτή τη ροή.

Όταν υπάρχουν θέματα σε μια σχέση, χρειάζεται να μείνουν και οι δύο σύντροφοι σε ηρεμία… ή έστω ο πιο συνειδητοποιημένος σύντροφος. Η πάλη δημιουργεί ταραγμένα νερά ενώ η γαλήνη των νερών θα αποκαλύψει το τί πραγματικά κρύβεται στον πάτο των βυθών. Οι διαφωνίες δεν κρατάνε πάνω από μία μέρα χωρίς να έχει σημασία ποιος είπε ή όχι την τελευταία κουβέντα ή ακόμη κι αν λύθηκε η ίδια η διαφωνία.

Η πάλη και η προσπάθεια είναι η αιτία ενός κόσμου τοξικότητας και γεμάτος σπασμένες καρδιές. Αν δεν μπορείς να λύσεις τα θέματα της σχέσης σου, ασχολήσου με τον εαυτό σου και τις δικές σου δραστηριότητες. Κάνε τον εαυτό σου ευτυχισμένο και ο σύντροφος θα εμπνευστεί από εσένα. Άφησε τη σχέση ήρεμη. Με τον καιρό, οτιδήποτε είναι να διορθωθεί θα διορθωθεί και οτιδήποτε είναι να αλλάξει θα αλλάξει. Να είσαι δίχως προσπάθειες. Άφησε στην άκρη τις ατέλειωτες συζητήσεις, οριοθετήσεις, δηλώσεις, αποφάσεις και ασχολήσου με το να καθαρίσεις το δικό σας βυθό. Φρόντισε να λάμψουν οι θησαυροί που έχεις, δραστηριοποιήσου. Μη προσπαθείς να αλλάξεις τον εαυτό σου επειδή χρειάζεται να ταιριάξεις στη σχέση αλλά να τον αλλαξεις γιατί σου αρέσει να φέρεις στην επιφάνεια τα πολύ καλύτερά σου. Και μία μέρα, απλά θα νιώσεις αν η σχέση έχει κάνει τον κύκλο της ή όχι και θα προχωρήσεις χωρίς δράμα. Ασχολήσου με τον δικό σου κόσμο και θα δεις πως με αυτό τον τρόπο, θα κάνεις τον κόσμο που μοιράζεσαι με το σύντροφό σουομορφότερο.

Ας είναι όλα καλά στον κόσμο σου.

Με όλη μου την αγάπη,
Έλενα Έρα – healinghome.gr

πηγή : https://www.awakengr.com/lysi-ton-toxikon-scheseon/

"Θάνατος είναι αυτό: να μένουν τα πράγματα που ονειρεύεσαι στη μέση." 

Oδ. Ελύτης

"Κάθε τι"

Κάθε τι που έρχεται στη ζωή μας, έχει εναν σκοπό. Ή να μείνει, η να φύγει. Αυτό που έρχεται για να μείνει το αγκαλιάζει ολο μας το είναι. Κάθε κύτταρο μας ανοίγει για να το αποδεχτεί. Όσο κι αν κάτσει, κι ας μην είναι για πάντα. Άλλωστε δυο πράγματα ειναι σίγουρο πως δεν υπάρχουν, το "ποτέ" και το "πάντα". Όταν με το καλό φύγει θα αφήσει το κατιτίς του. Μια παρακαταθήκη, μια διαθήκη κάτι να λέμε "ζούμε να το θυμόμαστε". 

Υπάρχουν όμως και αυτά που δεν μπορούν να εισχωρήσουν σε κανένα κύτταρο μας. Μόνος τους σκοπός είναι σαν βόμβα νετρονίου να κάψουν τα πάντα αφου δεν μπόρεσαν να μπουν, η  δεν ήταν ικανά να μείνουν η  το ίδιο το σύστημα μας τα ξέρασε σαν δηλητήριο κι ας επιμέναμε εμείς να τα βαφτίζουμε ιαματικό νερό.

Κάθε τι που έρχεται για να μείνει, βλέπει τις αλήθειες μας, σέβεται τα λάθη μας όπως και τα δικά του, οπως και μεις τα δικά του γιατί μεσα απο αυτά θα εξελιχτούμε. Βρίσκει τις αδυναμίες και μεις τις δικές του και τις ακουμπάμε στοργικά. Ανακαλύπτουμε ο ενας τις πληγές του άλλου και δεν τις σκαλίζουμε με τα νύχια μας να ματώνουν κι άλλο. 

Σε κάθε τι που έρχεται για να μείνει βλέπουμε τα καλά του και μαζί με τα δικά μας καλά τα κάνουμε στρατό υπεράσπισης για τις δύσκολες μέρες της σκοτεινιάς.

Κάθε τι που έρχεται για να μείνει εχει λόγο...κάτι είδε, κάτι ένιωσε, κάτι εκτίμησε...!

Αυτό που ήρθε για να φύγει, πέρασε, το τρατάραμε την ψυχή μας, τα συναισθήματα μας, έπεσε με τα μούτρα σα λιμασμένο θηρίο και μόλις χόρτασε, σκέφτηκε πως το φαγητό δεν ήταν ζεστό, το μαχαιροπίρουνο βρώμικο και το τραπεζομάντηλο με ψίχουλα....! Έβγαλε φιρμάνι για τις "κακές" μας υπηρεσίες και σαλπάρει για νέα ταξίδια. 

Και κει σαν μένουμε κατάκοιτοι,ακρωτηριασμένοι, αιμόφυρτοι,

καταμεσής της ζωής μας να το κοιτάμε σκεφτόμαστε....

"τουλάχιστον εμείς είχαμε να σε φιλέψουμε. 

Εσύ δεν θα χορτάσεις ποτέ κανέναν."