Στην σχισμάδα των χειλιών σου,
εκεί απο που ξέφευγαν δειλά οι λέξεις σου,
εκεί που οι πόθοι ντύνονταν ανάσες, θα παραμένω.
Στα δάχτυλα των χεριών σου,
που ψηλάφιζαν κάθε μόριο μου, θα παραμένω.
Στο μυαλό,
που πάλευε να τακτοποιήσει σκέψεις,
να σιγάσει δαίμονες για να με βάλει να σταθώ καταμεσής του
κρατώντας σημαίακι λευκό, θα παραμένω.
Στους παλμούς των οργάνων σου,
που πύρινοι φανοί γίνονταν τις νύχτες
και φώτιζαν παρουσίες και απουσίες, θα παραμένω.
Στο κορμί σου,
που γέμιζε με μυρωδιές και γεύσεις απο μπαχάρια,
μαύρα φρούτα και πείσμα, θα παραμένω.
Στον σπασμό της φλέβας του λαιμού σου,
εκεί που αιμοδοτούσα, που ζωοδοτούσα τα όργανα σου, θα παραμένω.
Θα παραμένω να σου δείχνω τη σημαντικότητα της ύπαρξης σου,
στη ζωή αυτού που δε σε χρειάζεται.
Θα παραμένω να αγκαλιάζω τους φόβους σου, να χαιδεύω τα κουβάρια σου.
Θα παραμένω..
να σου θυμίζω πως είναι ευλογία να αγαπιέσαι.
Lilith
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
.....μπήκαν σε τροχια......!!!