με ρώτησε ενας φίλος
- "εσυ που δένεις τα όνειρα??"
- "εγω δεν κάνω όνειρα πια..! μια φορά θυμάμαι όμως που έκανα...τα δεσα σε ενα στάχυ, όμως το στάχυ εσπασε και σκόρπισαν παντου" του είπα.
- "και γω εκει τα έδεσα, και λίγα χρόνια αργότερα...έγιναν μια μπουκιά ψωμί"....μου αποκρίθηκε..
- "Εγω έμαθα πως τα πήρε ενας άνεμος...μου το πε ενα κουρασμένο αεράκι "ει ψιτ....εσυ...-μου εγνεψε-.....πριν μέρες ακούμπησαν στην πλάτη μου μια αρμαθιά όνειρα...που χαν χαραγμένα το ονομα σου, και μια πνοή...ΦΩΤΙΑ"..
απλωσα τι χούφτες μου να τα περιμαζεψω...μα βρήκα μόνο στάχτες....
- "εσυ που δένεις τα όνειρα??"
- "εγω δεν κάνω όνειρα πια..! μια φορά θυμάμαι όμως που έκανα...τα δεσα σε ενα στάχυ, όμως το στάχυ εσπασε και σκόρπισαν παντου" του είπα.
- "και γω εκει τα έδεσα, και λίγα χρόνια αργότερα...έγιναν μια μπουκιά ψωμί"....μου αποκρίθηκε..
- "Εγω έμαθα πως τα πήρε ενας άνεμος...μου το πε ενα κουρασμένο αεράκι "ει ψιτ....εσυ...-μου εγνεψε-.....πριν μέρες ακούμπησαν στην πλάτη μου μια αρμαθιά όνειρα...που χαν χαραγμένα το ονομα σου, και μια πνοή...ΦΩΤΙΑ"..
απλωσα τι χούφτες μου να τα περιμαζεψω...μα βρήκα μόνο στάχτες....
στάχτες ....και δυο σπυριά απο στάχυ