..συχνά, πυκνά για κάμποσα πράγματα που' χουν συμβεί η που συμβαίνουν στη ζωή μου, ψάχνοντας να βρω λόγους. αιτίες, ευθύνες μου και διάφορα άλλα διαβόλια και τριβόλια που δεν με αφήνουν να ηρεμήσω.
Τελευταία, ενα νεοφερμένο άτομο στη ζωη μου, που κακώς ακόμα δεν το έχρισα φιλαράκι μου, και διαισθάνοντας την αιτία της "βόλτας" κάποιων εξω απο την "αυλή" μου, μου είπε σε κάποιες κατ' ιδίαν συζητήσεις που είχαμε :"Φίλε, δίνεις μεγάλη αξία σε άτομα που δεν την έχουν"...
Την πρώτη φορά που μου το είπε, ξίνισα λίγο τη μούρη μου σκεπτόμενη πως δεν μπορεί να είμαι τόσο στραβή, δεν μπορεί να μην έχω δει την ύπαρξη η όχι της αξίας κάποιων ανθρώπων που για μεγααααααλο χρονικό διάστημα θεωρούσα ανεκτίμητη. Την δεύτερη φορά που το άκουσα άρχισα πραγματικά να αναρωτιέμαι αν και ποιος έχει αξία τελικά?? αν και πόση είναι αυτή??....ήταν δική του??? η του την έδωσα έγω?? είχε πολύ ή λιγότερη και εγω έβαλα ενα ΦΠΑ 70% γιατί είχα ανάγκη να το κάνω??? το θέμα είναι πώς εκεί που παω να βρω μια άκρη...εκεί που λεω "ΕΥΡΗΚΑ τη ρημάδα την απάντηση", με τεκμήρια, με απαντήσεις, με λόγους, με επιχειρήματα.... έρχεται μια ρημάδα κίνηση και μου πατάει το RESET....! και φτου και απο την αρχή!
Όμως κουράστηκα πια.....βαρέθηκα!!! δεν βρίσκεται γωνία σε αυτό το δεκάρικο....ίσως το μελλοντικό μου φιλαράκι να χει δίκιο. Αν όμως έδωσα αξία σε κάποιον που δεν έπρεπε, καλό έκανα σε κεινον.!!!!
Σε μένα ?????
μπορεί!!!! Γιατι "ότι δεν σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δύνατο"....!!!
Lilith
Aντε να σου δώσω κι άλλο υλικό να σκεφτείς...
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι δυνατόν να είναι όλοι οι άνθρωποι τέλειοι?
είναι δυνατόν όσοι περνάνε από την ζωή μας για τον οποιοδήποτε λόγο να είναι όπως νομίσαμε στην πρώτη εντύπωση? μήπως εμείς θέλαμε να τους δούμε έτσι και κλείσαμε τα μάτια σε μικρές παρασπονδίες που μας προειδοποιούσαν για την συνέχεια?
είμασταν εμείς πάντα τέλειες σε όλα?
δεν κάναμε ποτέ σαχλαμάρες?
Για να σε δω τώρα...τι έχεις να πεις...
για πεεεες !!!
είμαστε δυνατές vickaki μου, πολύ περισσότερο από όσο δείχνουμε τελικά.
τα φιλιά μου και την καλημέρα μου!
Levina μου....όντως μου δωσες υλικό...! αν και καποιο απο αυτό το εχω επεξεργαστεί τόοοοοοσοοο πολύ που έκαψα σκληρό!!! Και ας αρχίσω απο κεί..! Το πρωτο που κάνω σε τέτοιες περιπτωσεις παιδιόθεν, είναι να ξεκινώ απο τον εαυτό μου. Να βλέπω, να αναγνωρίζω, να επωμίζομαι τις ευθυνες μου. Παααααρα πολλές φορές (τις περισσότερες),αναλάμβανα και τις ευθυνες των αλλων. Αποτελεσμα είχε στήσιμο στη γωνία και μαστίγωμα μέχρι "θανάτου"...το κάνω καλα αυτό, σε μένα...! ειναι στο DNA μου! όμως πια αναλαμβάνω μονο τις δικές μου ευθύνες και πετάω στα μούτρα ότι προσπαθούν να μου φορτώσουν που δεν μου αναλογεί!
ΔιαγραφήΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΟΝ να ηθελα να δω κάποιους "καπως", κάποιες καταστάσεις "ετσι", να το είχα ανάγκη.
Εκλεισα μάτια και αυτια όχι σε απλές παρασπονδίες, μα ας πουμε σε καταστάσεις που υπο άλλες συνθήκες ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΕΧΟΜΟΥΝ ΠΟΤΕ..! (ευθύνη μου και αυτό..ΝΑΙ)!
Καταρρακώθηκα, έγινα χιλιάδες κομμάτια....και ναι είμαι δυνατη..όμως κουραστηκα!!! είμαστε δυνατές...αλλά δεν μας χρειαζεται και ενα χέρι βοηθείας κάποιες φορες ?? ετσι για να πουμε πως πήραμε μιαν ανάσα..! ενα κανάκεμα βρε αδερφέ....ετσι για το γαμώτο!!!!
Kαλά δεν είσαι η μόνη που τα κάνει όλα αυτά...
Διαγραφήοι περισσότερες γυναίκες το έχουμε να είμαστε τα θύματα κι όταν κάποια στιγμή σηκώσουμε κεφάλι είμαστε απλά αναίσθητες κατά την κρίση των άλλων!
Αυτή την αγκαλιά, το κανάκεμα πόσο εύκολο είναι να το βρούμε? Όταν έχεις μάθει εσύ να κανακεύεις δεν θα το βρεις ποτέ, γιατί ακόμα και τότε θα τρέξεις να αναλάβεις εσύ πριν τον άλλον ...
και περνούν τα χρόνια και συνειδητοποιούμε πως κάτι χάσαμε στο ενδιάμεσο... αλλά τι ακριβώς δεν είμαστε και απόλυτα σίγουρες!!!
ή κάπως έτσι!!!
καπως ...έτσι....!
Διαγραφή