Οι άνθρωποι δεν είναι τατουάζ

Οι άνθρωποι δεν είναι τατουάζ… φεύγουν!




Κι αν νομίζεις πως η αγάπη είναι αρκετή για να ανέχεται και να δέχεται κάθε υποτίμηση, κάθε απουσία, κάθε προδοσία, σου ‘χω νέα!

Κανένας δεν είναι δεδομένος άνευ όρων δίπλα μας!

Κανένας δεν είναι εδώ αδιαπραγμάτευτα!

Και το “σ’ αγαπώ”, όσο αληθινό κι αν είναι, θέλει πότισμα για να παραμείνει ζωντανό.




Γιατί οι άνθρωποι φεύγουν απ’ όπου δεν εκτιμώνται, φεύγουν απ’ όπου δεν αγαπιούνται. Δεν αρκεί η αγάπη για να μείνουν.

Θέλει και προσοχή, θέλει και νοιάξιμο, θέλει και σεβασμό.

Θέλει και χαμόγελα και όμορφες στιγμές, για ν’ αντέχονται οι δύσκολες που αναπόφευκτα θα έρθουν.

Θέλει να χτίζεις βάσεις για το “μαζί”, βάσεις γερές, φτιαγμένες με φιλιά κι αγκαλιές και αληθινά “είμαι εδώ!”.




Γιατί το “μαζί” θέλει δουλειά, δεν είναι εσαεί κεκτημένο.




Κι αν νομίζεις πως η αγάπη που ενέπνευσες σε κάποιον, είναι αρκετή για να παραμείνει στο πλευρό σου για πάντα, ό,τι κι αν συμβεί…

Αν νομίζεις πως η αγάπη που ενέπνευσες σε κάποιον, είναι αρκετή για να είναι εδώ χωρίς να την φροντίζεις… σου ‘χω νέα!

Κανένας δεν είναι δεδομένος άνευ όρων δίπλα μας!




Οι άνθρωποι δεν είναι τατουάζ… φεύγουν!




Γράφει η •Κική Γιοβανοπούλου•