Όταν λέω οτι είμαι στον κόσμο μου το εννοώ! Παραδόξως είχα σχεδόν ενα μήνα να κάνω ανάρτηση στην "καλύβα" μου, ήμουν κλεισμένη μέσα της. Έπλενα τα τσουκάλια μου, μάζευα τα απαραίτητα μαντζούνια μου, τα σφράγιζα καλά μέσα σε βάζα, έκανα ας πούμε "γενική"! Βασικά, καθόμουν πίσω και παρατηρούσα ανθρωπους, καταστάσεις, σχέσεις σε γέννηση, άλλες σε ανάπτυξη και άλλες που είχαν οριζοντιωθεί στολισμένες και περίμεναν τον ανάλογο ψαλμό. Και όπως καθόμουν ολα αυτα και τα χαζευα και τα παρατηρούσα...ξαφνικά διαπίστωσα πως ΔΕΝ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ. Δεν μου χωράει η δεν χωραω εγω. Όπως και να χει...δεν τα βρισκουμε .
Σκεφτόμουν νταξει μπορεί να μην έγινα μια πριγκίπησα όπως ήθελε η μαμά μου, μπορεί να μην έγινα στρατιωτικός όπως θα θελε ο μπαμπάς μου, μπορεί να φόρεσα την καπελαδούρα μου στραβά στα 17 μου και να ακολούθησα τον νεανικό μου έρωτα, μπορεί να κατέληξα να χω μια ελιά στη γαμψή μου μύτη, να χουν πυκνώσει τα σμιχτά μου φρύδια, να βολτάρω τις νύχτες με σκούπες, να ξινίζω με το κάθετι και να αντιδρω, μα σε βόρβορο δεν έζησα ποτέ.
Μετά απο λίγο καιρό λοιπόν παρατήρησης, είδα πως ο κόσμος ζει και οργιάζει με δυο δαιμονικές "κυρίες", την παράνοια και την ανεπάρκεια. Κάθομαι λοιπόν και κοιτάζω!ναι, ναι ! άλλοτε ανοίγω ένα στόμα σαν κρατήρα ηφαιστειου, άλλοτε γελάω και άλλοτε στεναχωριέμαι με κάθε μου συνειδητοποίηση. Ξάφνου μου ρχεται μια φράση και ενα τραγούδι (τι πρωτότυπο)..."Σε τι κόσμο μπαμπά με εχεις φέρει να ζήσω".
Γέμισε ο κόσμος, ψέμα, ανεπάρκεια, παράνοια. Γέμισε το σύστημα ολο απελπισία και ερωτική απόγνωση. Κλαρινόγαμπροι φιγουράρουν για άντρες, Φανφαρόνοι αποτυχημένοι 40-50ρηδες το γύρισαν στο ζιγκολίκι και στην κουλτούρα, απεγνωσμένες "γυναίκες" βαράνε την μια απέλπιδα προσπάθεια μετά την άλλη, πέφτουν πιο χαμηλά και απο το πατάκι του μπάνιου, προκειμένου να υπάρξουν "μέσα" απο εναν άνδρα, μια ιδέα, έναν στόχο. Βρώμισε ο τόπος 30χρονα όντα που ξερνάνε τεστοστερόνη, την πέφτουν λιμασμένα ακόμα και σε θηλυκές "μύγες" προκειμένου να δείξουν πως η στυτική δυσλειτουργία δεν βλάπτει την δεκαετία τους. Κακόμοιρα θηλυκά που νομίζουν πως εξουσιάζουν τα ταίρια τους ενω εκείνα τους εχουν φλομώσει στο κέρατο. Αξιοθρήνητους τυπάκους που αφου φάγαν τέτοια φρίκη κάνουν γνωριμίες μέσα απο ειδικά σαιτ γνωριμιών με τσούλες εισαγωγής (λες και εγχώριες δεν βρήκαν).
Ανεπάρκεια ...Παράνοια ....Απόγνωση....Συμβατικότητα...μμμμμμμμ οχι...δεν θα πάρω! εγω θα κάθομαι εδω, στην καλύβα μου. Θα παίζω με τις νότες, θα φλερτάρω με τη φωνή μου τα τραγούδια, θα ανακατεύω τα μαγικά μου φίλτρα για να κανω την κοσμάρα μου καλύτερη. Ετσι για να γουστάρω, για να φωνάξω την ώρα που θα κλείνω τα μάτια μου
.."Μαλάκες δεν με νοιαζει που φευγω ρε..
....εγω έζησα...ΑΛΗΘΙΝΑ"..
