Φύλαξα τους ήλιους, την αλμύρα και τη θέρμη σου,
ώστε τους χειμώνες που έρχονται να ζωντανεύω τις ελπίδες μου!
Vic
"πολυχώρος" σκέψεων, επιθυμιών, συναισθημάτων, έκφρασης, χαβαλέ, αποτοξίνωσης με φωτεινές ταπετσαρίες, μεγάλα παράθυρα αλλα και με βαριές σκούρες κουρτίνες όταν κριθεί απαραίτητο. Βάλτε όποια διάθεση σας αρέσει, φορέστε κάτι άνετο, βγάλτε τα παπούτσια σας αν είναι "λασπωμένα"! Οι "λασπωμένες πατημασιές" επιστρέφονται!..αν λοιπόν σ'αρέσει με την πρώτη ματιά make yourself comfortable and enjoy the ride! Αν πάλι σου "κάθομαι" στο λαιμό η σου πέφτω "βαριά", το κουβαδάκι σου και σε άλλη παραλία.
Μην αγνοείς τις απαντήσεις που σου έχουν δοθεί, ακόμα κι αν ήταν βαλμένες μέσα σε σιωπές. Μην κωφεύεις. Μην κλείνεις τα αυτιά, τα μάτια και την ψυχή σου. Αποδέξου τα περήφανα, συγκροτήσου, σήκω, στάσου ορθά, τίναξε απο πάνω σου απορρίψεις, απογοητεύσεις και όλα τα ανεκπλήρωτα.....
και χαμογέλα.
να ήμασταν μικρά πάλι, λεει....τότε που κάναμε σκηνές τα σκεπάσματα στα κρεβάτια μας.
Που μπαίναμε μέσα και όλη η ασφάλεια και η θαλπωρή του κόσμου ξάπλωνε δίπλα μας. Μικρά στρουθοκαμηλάκια βάζαμε τα μούτρα στο μαξιλάρι και κανένας μπαμπούλας του κόσμου τούτου, μα και του άλλου και του παράλλου δεν μας άγγιζε.
Κάναμε μαγικά ξόρκια με τσιχλόφουσκες, με γαριδάκια ημερών που κρύβαμε στο στρώμα...αρκει η ασφάλεια μας να ήταν τσιμεντένια.....
και τι δεν θα εδινα να γύριζα εκει πίσω, που ο μεσημεράς ήταν ο μόνος φόβος μιας απώλειας.....ετούτου η του άλλου κόσμου!!!